වනය මැද තරුවක් - යුගයේ කුජීතම කෙටි කතාව

හුංගම කංකානම්ගේ මුදිත ද සිල්වා හා පුස්ගම කරනෝලිස්ලාගේ සුමන් යනු හෝඩියේ සිට එක බත් පත බෙදාගෙන කා බොක්කේ මිතුරන් දෙදෙනෙකි. ඔවුන් දෙදෙනා බොහෝ දේ කලේද එකටමය. දෙදෙනාටම පුදුමාකාර පොටෝග්‍රැපි පිස්සුවක් වැලදී තිබුනේය. මැස්සෙක්, බත් කුරෙක්, සමනලයෙක් පෙනෙන්නට බැරිය. ලස්සන ගෑල්ලමෙක් පෙනෙන්නටද බැරිය. අනිත් පොටෝග්‍රැපි කලාකරුවන්ට මෙන්ම මොවුන්ද එසේමය. දෙදෙනාම අසල්වැසියන් වූ අතර එතරම් වත් පොහොසත් කමක් නොතිබුන. බාගවෙලාවට, ඔවුන් සතුව තිබු කැමරා උපකරණ ඔවුන් දෙදෙනාට හිමිව තිබු වත්කමට වඩා වටිනවා වෙන්නටද තිබුණි. 

මේ දෙදෙනාටම ක්ෂණික කවි කිවීමේ හැකියාවද තිබුණි. ගමේ තිබු හිටිවන කවි මඩුවල ප්‍රධාන චරිත දෙකක් වුනේද මොවුන්මය. කාහටවත් කරදරයක් නොවූ මොවුන් දෙදෙනා තමන්ගේ පාඩුවේ පොටෝ එකක් දෙකක් ගසාගෙන ඒවා විකුණා ජීවත් උනෝය. දෙදෙනාම තනිකඩයෝ උන බැවින් ඔවුන්ගේ ගමන් බිමන් වලට කිසිම කරදරයක් තිබුණේද නැත. ගිය සතියේ සිංහරාජ වනන්තරේ ඇවිද ගොස් වටිනා දුර්ලබ පොටෝ ටිකක් කැමරාගත කරගන්නට ඔවුන් සැලසුම් කර තිබුණි. 

සිංහරාජයේ උතුරු මායිමෙන් ඇතුල් වීමට මුදිත හා සුමන් කතිකා කර ගෙන තිබුනේය. එදා මද හිරිපොද වැටෙන මුත් හොදින් හිරු රැස් පතිත වූ මද්දහනක් විය. මිතුරන් දෙදෙනා සිංහරාජ උතුරු මායිම වූ කොස්ගුලන ගග ලඟට පැමිණෙන විට දහවල් දෙකට ආසන්නව තිබුණි. කොස්ගුලන ගග ළඟ විසාල කුබුක් ගස් හෙවනක හිද ගත් යහළුවෝ දෙදෙනා තම බත් පතේ රස විදින්නට ගත්තෝය. මාලු කැල්ලක් කටට දාගන්න ගමන් ඈත බැලූ මුදිතට මාලු කෑල්ල උගුරේ සිර විය. 

කැහ් කැහ් බුහ් බුහ්.. මුදිත කහින්නට විය.

මොකද යකෝ? මැරෙන්නද හදන්නේ. මාළුවත් නහින්නේ කට හින්දලු.. සුමන් වතුර බෝතලය දිගු කරමින් කීවේය.

අර බලාපන් අර... මුදිත අත දිගුකරමින් සුමන්ට හරියටම පිටුපසින් වූ සරල රේඛාවේ  යාර කීපයක් එහායින් දිය නාමින් සිටි යුවතියන් පස් හය දෙනෙක් පෙන්නුවේය.

නැන්දා ගහයි ස්ටම්ප් එකෙන්... ඒ උන් කොහෙන්ද බන් ආවේ? අපි එනකොට හිටියේ නැනේ... සුමන් පිටුපස බලමින් කීවේය.

කොහෙන් ආවත් මොකද බන්. මුදිත ඉදිරිය බලාගෙනම ඇනූ බත් කට නහයේද ගාගනිමින් කිවේය.

ශේහ්!!! අඩෝ එතන පට්ට කෑල්ලක් ඉන්නවා බන්. මගේ බත් එකේ මාලු කෑල්ල වගේ ඕයි..

ඉක්මනට කාපන්කො ඕක... අපි ටිකක් ලඟින් යං... මුදිත එක කටට බත් පත ගිලමින් කියවන්නට විය.

කොස්ගුලන ගං ඉවුර දිගේ බිම බලාගෙන සන්සුන් ගමනෙන් යන මිතුරන් දෙදෙනා, දිය නාන යුවතියන් දෙය එක වරම බැලුවේ අහම්බෙන් ඔවුන්ව දැක්කාක් මෙනි. මොහොතක් ඔවුන් දෙස බලා සිටි මුදිත තම උණ බම්බුවක් වැනි කැමරාව බෑගයෙන් එලියට ගත්තේය. ගගේ ලස්සන කැමරාවට නගනවාක් මෙන් ඔහු පොටෝ ගැසුවේ කලින් ඔහු සුමන්ට කී තරුනියවය. මෙය දුටු සුමන්ට මද සිනහවක් ආවේය.

අඩෝ මුදියා, ඔන්න මට කවි අදහසක් මතක් උනා... ඉස්සර පොඩි කලේ හැමතිස්සෙම කියපු එකක්. මුදිත සිනහ හඩින් කිවේය.

කියහන්කෝ බලන්න. මුදිත ගංමැද දෙසට නෙත් යොමා කීවේය.

සුමන් රැල් බුරුල් හැර උගුර පාදා ගත්තේය. කොස්ගුලන ගගේ රැලි හැදෙන සද්දෙන් කවිය තාලෙට කියන්න ගත්තේය.

කොස්ගුලනේ ගග දෙපසේ කුඹුක්     නැමී

පැංචාවියන් දිය කෙලිනා සැටි            දුටිමී

පිපුනු මලක් නම් තලලා මිස         නොයමී

කැකුළු මල නිසා නොතලා යන්ට         යමී

සුමනගේ කයියේ සද්දෙට දිය නාමින් සිටි කෙල්ලෙන් සියල්ලම ක්ෂණයකින් යහළුවන් දෙසට හැරුනේ ඔවුන් දෙදෙනා දැවී අළුවී යන බැල්මකිනි. 

තොට පිස්සුද යකෝ?? මුදිත ඇස් දෙක ලොකු කරගෙන පිටිපස්සට හැරෙන ගමන් ඇසුවේය.

තවමත් ගෑනුලමයි යහළුවන් දෙදෙනා දෙස බලාගෙනය.

උඹ ගම කනවා. මෙහෙ වර යන්න. පින්ගුත්තරයා. අපරාදේ ලස්සන පොටෝ දෙක තුනක් ගහගන්න තිබ්බ චාන්ස් එක. මුදිත, සුමන්ව ඇදගෙන ගං ඉවුර දිගේ යන්නට විය.

ඉදපන්කෝ. ඉතුරු කයිය කෙල්ලෝ කියයිද බලන්න. කිව්වොත් නම් අම්මපා මම ඒ කිව්වා ඒකිව ගෙදර උස්සන් යනවා සත්තයි... සුමන් ගග දෙස බලමින් කීවේය.

වරෙන්කො යන්න. මම කියන්නං උඹට ඉතුරු ටික. මෙතන හිටියොත් උඹට ඇටත් නැතුව තමා යන්න වෙන්නේ. පේනවනේ බලන් ඉන්න මරුමුස් ලුක් එක.

අනේ බන්. පොඩ්ඩක් ඉන්දපන්කෝ. සුමන් අයචනාත්මක ස්වරයෙන් කිවේය.

වරෙන්කො අපි මගට වෙලා හැංගිලා ඉඳලා පස්සෙන් යමු. මුදිත රහසින් මෙන් සුමන්ට කිවේය.දෙදෙනාගේම කට කන අසලට පැමිණෙන්නට ගත වුයේ තත්පරයෙන් දහක් එක කොටසක් තරම් වූ කෙටි කාලයකි. 

ටික වෙලාවක් අකුලක් අස්සට වී සැගවී සිටි මිතුරන් දෙදෙනාගේ බලාපොරොත්තු මල් පල ගන්වමින් දිය නාමින් සිටි ගෑල්ලමයි ඉදිරියෙන් ඇදෙන්නට විය. ඔවුන්ට ටික දුරක් යන්නට දුන් මිතුරෝ සෙමෙන් සෙමෙන් ඔවුන් පිටිපස්සේ ඇදෙන්නට විය. යුවතියන් උසුළු විසුළු කරමින් සිංහරාජය තුලට වූ අඩි පාරකට පියමන්නොය. ටික දුරක් යනවිට. පාර දෙකට බෙදෙන්නාවූ හන්දියකි. මුදිත ඇහැ දමනින් සිටි යුවතිය හා තව එක ගෑල්ලමෙක්  එක පාරකටද අනිත් ගෑල්ලමයි අනිත් පාරෙන්ද හැරි ගමන් කරන්නට විය.

අඩෝ අන්න කට්ටිය එක එක පැති වලට යනවා... අපි කොහෙටද යන්නේ? සුමන් ඇසුවේය.

අර ලස්සන එක පස්සෙන් යමු බන්.අපි අවේ එක පස්සෙනේ.

මානාව වැඩුණු ඇගේ සිරුර දෙස බලමින් ගමන් ගත් මුදිතට තවත් පරණ කවි සිතුවිල්ලක් පහල විය. ඔහු සිනහ මුසු හැදින් සුමන් ට පමණක් ඇසෙන සේ  මුමුනන්නට විය. 

මවු උරුමෙන් ලැබු ඔබගේ තුම්        මුල්ල

පිය උරුමය රකිනා මගෙ රඹුටන්      වල්ල

ලැබගනු පිනිස දෙන්නාහට සැන       සිල්ල

තුම්මුල්ලෙන් තියමුද රඹුටන්             වල්ල

රැහැයියන්ගේ කිරි කිරි හඩ මැද්දෙන් මිතුරෝ දෙදෙනා තරමක දුර පරතරයක් තබාගෙන සැක නොසිතෙනසේ පස්සෙන්ම ගියෝය. වට පිට පොටෝ ගසිමින් යන අතරතුර සුමන් පුදුමයෙන් මෙන් කෑගැසුවේය.

මුදියෝ... මුදියෝ... මේ බලහන්කො මේ සතා.  මම නම් දැක්කමයි..

අඩෝ මොකෙද්ද බං මේ. ගහ ගහ මැක්‍රෝ ටිකක් ගහගනින්. මාරයි බන් මු නම්. මුදිත කැමරාව එලියට ගනිමින් කෑගැසුවේය.

දලබුවෙක් මෙන් පෙනුණු මේ සතා මොහොතකට කාන්තාවකගේ රුව මිතුරන් දෙදෙනාට අමතක කරලන්නට සමත් විය.

එක එක  දිශානති වලින් පොටෝ වදින්නට විය. නොදැමීම විනාඩි දහයක් පමණ ගත වී තිබුණි. නමුත් දෙමිතුරන්ට කිසිම ගණනක් නැතිය, ඔවුන් අවේ මෙම කාරණය සදහාමය. එනම් පොටෝ ගැසීමය.

එක වරම කුලප්පු වූ මුදිත වේගයෙන් යමක් පවසන්නට විය. එත් සමගම ඔහු වේගයෙන් දිව යනවා සුමන්ට පෙනුනි.

අඩෝ උබ කොහෙද යකෝ දුවන්නේ??? ඔහොම හිටපන් මමත් එනකන්.... සුමන්ද මුදිත පසුපස දුවන්නට විය.දෙදෙනා අතර පරතරය ක්‍රමයෙන් අඩු වෙන්නට වුයේ මුදිත නැවතී සිටි බැවින්ය. ඔහු කැලය මැද  වූ තුන්මන් හන්දියක් ලග නැවතී සිටියේය.

කොහෙද යකෝ කුලප්පු වෙච්ච හරකා වගේ දිව්වේ? සුමන් හති අරිමින් ඇසුවේය.

අපි කෙල්ලෙක් පස්සේ ආවා වගේ එකක් උබට මතකද? සුමන් ඇසුවේය.

හත්වලමයි!!!!!! කෝ දැන් එකී. ගිය පැත්ත දැක්කද? මුදිත කට ඇද කරමින් කීවේය.

දන්නේ නෑ බන්. වමද? දකුණද?

මම දන්නවා යේ. ටොස් එකක් දාල බලල යමු.

හරි ගනින් රුපියලක්... සිංහයා වැටුනොත් වම, 1 වැටුනොත් දකුණ ..

ඔවුන්ගේ වෙලාවට වැටුනේ සිංහයාය. මිතුරෝ දෙදෙනා වම් පැත්තට විහිදුනු අඩිපාරේ පියමනින්නට විය.

මතු සම්බන්ධයි....

භාවිතයට උපදෙස්:

• කතාවේ මාතෘකාව කනපිට හැරවීම කිසිවිට නොකල යුතුය.
• මිතුරන් දෙදෙනාගේ නම සිංහල මුලකුරු සමග කියවීම නොකල යුතුය.
• ඇතැම් කවි අතීතයේ සිට පැවත එන ජනප්‍රිය ඒවා වන අතර ඒවායේ තේරුම ඇසීම නොකල යුතුය.

සුභ වේවා!!! රාජ සම්පත් ලැබේවා!!!