එයා සුදු ගැල්ලමෙක් - She is a White gal

2012 ක් වූ වෙසක් මස 31 වන දින නොහොත් මාසයේ අන්තිම දින මම නිදා ගන්නට ගියේ ප්‍රිසන් බ්රේක් බලා මගේ ඩිග්රියත් ස්ට්‍රක්චරල් පැත්තෙන් කරන්නට හිතාගෙනය. ගණන් බැරි එක වෙනම දෙයක්ය. නමුත් කෝඩ් පොත් බලාගෙන බිල්ඩින්ග් එකක් අටවා ගැනීමට පුළුවන්ය. වැඩිම උනොත් වෙන්නේ කඩන් වැටීමය. එවිට මම සිර ගත වෙමි. මම ගේමක් නැතුව හිරෙන් පනිමි. මන්ද මම මයිකල් ස්කොෆිල්ඩ්  නොව අඩවි රජය. මට කල නොහැක්කක් නොමැත. මම DB කූපර් වගේ ඩයල් ඒකක්ය. බයිල කෙළියට චැප්ටර් එකින් එක ඉවර වෙන විට වෙලාව යනවා තේරෙන්නේ නැත. ඒකත් ඉවර කරන්නේ හොදම තැනින්ය. අනික නොබලා ඉන්නට කිසිසේත්ම නොහැක. මම නිකමට මෙන් ඔරලෝසුව දෙස බැලීමි.

හත්තිලව්වය... වෙලාව පාන්දර 1 ත් පසුවෙලාය. පසු දින ලෙක්චර්ස් ගත වීමට පාන්දර 7.30 ට අවදි විය යුතුය. බෝඩිමේ මා හිතමිතුරු මියෝ, කැරපොත්තෝ, දළඹුවෝ, කුබී සමග මම නින්දට ගියෙමි. සුපුරුදු පරිදි 7.30 ට නොව මට ඇහැරුනේ 8 ටය. අවුලක්ම නැත. ලෙක පටන් ගන්නේ 9 ටය. අද ඇත්තේ ස්ට්‍රක්චරල් ඇනලිසිස්ය. එය අනිත් උන්ට කෙසේ වෙතත් මට හෙන වැදගත්ය. මන්ද මම ඉන්නේ හිරෙන් පැනීමටය. කඩෙන් කා වතුර බී හරියට ටක්කෙටම 9 ට හෝල් එකට රිංග ගත්තෙමි. ඩොකා සම්ප්‍රාප්ත වී සිටියේය. නමුත් ලෙක පටන් අරන් නැත. මන්ද ඒ වන විට හෝල් එකේ හිටියේ 4,5 ක්ය. අනිත් උන් කැන්ටිමේ ඕමි ගහනවෝය.

ඉතාමත් ආශ්වාදජනක ලෙස මොලේ කුරුවල් කරමින් ගිනි මද්දහනේ 12 ට ලෙක අවසන් උනි. අද සිකුරාදාය. මං රජ හෝම් හෝම් ස්වීට් හෝම් යන දවසය. වව්නියාව සීග්‍ර ගාමී දුම්රිය 1.15 ට ගල්කිස්සෙන්ය. දඩ බඩ ගා කැන්ටිමෙන් බත් පිගානක් ගුජුප්සාජනක ලෙස ගිල්ලෙමි. මාගේ සහෘරද කෝච්චි සගයන් සොයා ගියෙමි. වෙඩින් අක්කා, ගම්පහ ලොකු අක්කා, සොදුරු ගවේෂක, දෙමටගොඩ හිකනලා ඒ අතර විය. හිකනලා හා ලොකු අක්කා අපිත් සමග අවේ නැත. 


අඩෝ උඹලා 1.15 යනවා නේද?


ඔව් ඔව් මල්ලි යමු..


මම හා ගවේෂක පොතක් ප්‍රින්ට් කරන්නට ගියෙමු. ඒකත් දෙමල කඩයක්ය. උන් පයිත්තියන් කෙලිනවාය. 12.30 ට එතෙන්ට ගිය අපිට 1 වන තුරුත් පොත ප්‍රින්ට් කරගන්නට හැකි වුයේ නැත. මට ඇදුම් බෑග් එකයි ලැපයි ගන්න බෝඩිමට යන්නටත් ඕනෑය. මම ගවේෂකට ස්ටේෂමට එන්න කියා බෝඩිමට ගියෙමි. බඩු අතින් කටින් උස්සන් එලියට ආවෙමි. ගවේෂක දොර ලගය. අපි දෙන්න චැටක් දාගෙන ස්ටේෂමට ගියෙමු. ඒ වනවිට අක්කා ඇවිල්ලාය.  සූ.... ගාලා සෙනග පිරුණු බැංකුවක ඉදගෙනය. (3 හිටියේ ). අපි දෙන්න එතෙනට ගියෙමු.


මට බෑග් එක තියන්න තැනක් නැත. අපි සිටි තැනට බංකු  2 ක් ඉස්සහින් හිස් බංකුවකි. ඊටම ඇලුණු අනිත් බැංකුවේ සුදු ජෝඩුවකි. ජෝඩුවක් කිව්වට මගේ අහිංසක ඇස් දිවගියේ සුදු අක්කා දෙසටය.

පොඩ්ඩක් ඉදහල්ලා මම අර සුදු ජෝඩුව හම්බෙලා එන්නන්.

ඇත්තටම මම ගියේ බෑග් එක ඊට පිටිපස්සේ බංකුව උඩින් තැබීමටය. නමුත් නොසිතු විරු අකරතැබ්බයකට මුහුණ දීමට සිදු වූයේ අහම්බෙන්ය.

මම සුදු අක්කාගේ කිරි පාට පිට දෙස බලාගෙන බෑග් එක තියෙනවාත් සමගම ඇය පිටිපස්ස හැරුණි.

Excuse me ?

මට දෙලෝ රත් වුනි. අනේ බුදු අක්කේ මම පිට විතරයි දැක්කේ. වෙන මොකුත් බැලුවේ නෑ. සත්තයි. මට ඒක කියා ගන්නට ඕනේ උනත් වචන එන්නේ නැත. මම ඇස් දෙක ලොකු කරන් ඇය දෙස බැලීමි. 


අනේ..... අහිංසක මුහුනක්ය. ඇය මොනවද @#$% බලන්නේ? යයි අසන්නට කිසිම සම්භාවිතාවක් නැත. ඇය පෙනුමෙන් ස්පැනිෂ් පාටය. මට සුද්දියෝ ගින්දර වගේ හැඳිනීමේ හැකියාවක් ඇත. මන්ද පෝර්න් ස්ටාර්ස්ලා දැකලාම උන්ගේ රට මට පෙනුමෙන් කිව හැකිය.

Yes....

මම කඩුව කොපුවෙන් එලියට අරන් වනන්නට සුදානම් උනෙමි. ඇයගේ කට හඩ ඉතාමත් පැහැදිලිය. පශ් පොෂ් ගාන්නේ නැත. කෙල විසි වෙන්නේ නැත. වතුර වගේ වචන ගල එන්නීය.

Are u waiting for a train ?

මේ බලහං කෝ අහන එක. කොච්චි ස්ටේෂන් එකට එන්නේ වෙන මොන රෙද්දකටද? නෑ මම මේ නැවක් එනකන් ඉන්නවා. එහා පැත්තේ මුහුදනේ.... කියා ගන්නට ඕනේ උනත් කඩුව වැනෙන්නේ නැත. අතටම හිර වෙලාය.

Yes ma'm .... Why ?

මෙයා මොන එකකට එන්න හදනවද දන්නේ නැනේ. මම කෝකටත් වයි කියා ඇසුවෙමි.

Is the train coming to this flat form? We want to go to Colombo.

ආ.... ඔයා ඕකද අහන්න ගියේ. අන්න එහෙම එන්නකෝ. ඔය නිල් පාට මැණික් වගේ ඇස් දිහා බලාගෙන මම කොහොමද බොරු කියන්නේ.

Ya... ma'm.... Exactly to this.

ඒ වචනේ කියන්න ගිහින් දිව ඇඹරිලා ගියත් එය එයාට තේරුනේ නැත. ඇය ලස්සන හිනාවක් දැම්මාය.

Thanks Dear.

අනේ මට මුවා කිව්වා. අල්ලාගෙන බදාගෙන උම්මා එකක් දෙන්නට සිතුනත් එහා පැත්තේ හීන්දරී පුස්ගලයෙක් සිටීම හේතුවෙන් මම අදහස ඇත හැර ගතිමි. ඌ නං මහා දාර පො%^&*කි. බැලූ බැල්මට කිව හැකිය. ගෑල්ලමෙක් වගේ හිර වෙන්නම කකුලක් පිට කකුලක් දාගෙනය.( මුට නැද්ද මන්දා)

සුදු චූටි සමග සංවාදය එසේ අවසන් වී මම අනිත් පැත්ත හැරුනෙමි.


අක්කා සමග ගවේෂක කට ඇරගෙන මා දිහා බලාගෙනය. 

මොකද්ද බන් ඇහුවේ?

මගේ කොච්චර දිගද ඇහුවා.

හැ...?

නෑ...බන්... කෝච්චිය එන්නේ මේකටද ඇහුවා.

සුදු අක්කා දිහා බලාගෙනම අපි එයාලට ඉස්සහින් තිබු හිස් බැංකුවේ වාඩි උනෙමු. වෙලාව 1.20 ය. වවුනියා කෝච්චිය තවත් නැත. දැන් ගවේශකයට එක තැන ඉන්නට බැරිය. සුද්දිට ටෝකක් දාන්නම ඕනෑලුය. මු ශේප් එකේ සුද්දිට ලං කළේය. මමයි අක්කයි බංකුව උඩට වී සිද්දිය බලාගෙනය.
 

Are u waiting for Wawuniya train?

මේකා ලංකාවේ කෙල්ලන්ට පැණි හලනවා මදිවට රට කෑලි වලටත් හලන්න ගත්තේය. යටි රැවුල ඇත ගගා මූ අසයි. සුද්දී මූ දිහා අහිංසක බැල්මක් දැම්මේය.

යකෝ ඔවුන් දන්නා වවුනියාවක් නෑ. උබ මගුලක් අහනවා. කවුදෝ කියනවා ඇසුනි. (මමද කොහෙද)

සුද්දී තුෂ්නිම්භූත විය. කළු කුමාරයා ගහන්නට සැරසේනවදෝ ඇයට නිකමට හිතෙන්නට ඇත.

සුද්දී සිතියමක් දිග හැර ගත්තාය. දැන් ඇය ගවේෂකට සිතියම පෙන්නමින් විස්තර කරන්නීය. ඇය සිතියම දුන්නෙ මරු එකාටය.. මං හිතුවෙම ඒක අරං සුද්දි එක්ක කදු නගින්න යයි කියලාමය.

 

First We want to go to Colombo and then to Kandy

ද මොකද්ද එකක් කීවාය. මට ඇසුනේ එසේය. කෙසේ හෝ කිව්වේ නුවර යනවා කියාය. තවද ගවේශකයා යේස් යේස් වගේ කෙටි පද භාවිත කරනවා අපිට ඇසුනි. ඇත්තම කියනවනම් ගවේෂක ගියේ එතන සුද්දිට ලයින් පාරක් දැමීමටය. නමුත් ඌට සිදු වුයේ අර වදුරට සිදු උණු දේමය.

විනාඩි 5ක් පමණ ඌ අර සුද්දී සමග කතාවට අසු උනේය. ඒ මුළු කාල සීමාව තුලම Yes Yes Ok Ok වැනි පද ගණනාවක්ම තිබුණි. අක්කා සමග මම සිනා සෙමින් ජවනිකාව නැරඹුවෙමු. අවසානයේ දාඩිය පෙරාගත් ගවේෂක අප අසලින් වාඩි උනේ හති දමමිනි. (මු එතන ගිහින් වැඩ කරලා වගේ)

ඉතාමත් වෙහෙස මහන්සියෙන් පැමිණි ගවේශකට අපි මොකුත් නොකිව්වෙමු. වෙලාව 1.30 ය. කොටුවට යන කෝච්චියක් ආවේය. සුදු අක්කා අපේ දෑස් ඉදිරියේ බොද වී ගියාය. අපිට එකේ යන්නට බැරිය. මන්ද අපි මීරිගමට යා යුතුව ඇත. අපේ වවුනියා කෝච්චිය තාම නැත. අපි නිදහසේ මුහුදු හුලං වැදෙමින් වාඩි වී සිටියෙමු. පස්වරු 2 ට පමණ අපේ කෝච්චිය ආවේය. අපි එහි නැගී ගෙදර එන්නට ආවෙමු.

රාජ නිගමන:

• වවුනියා කෝච්චිය මෙතරම් ප්‍රමාද වූයේ ගල්කිස්ස චුට්ටක් පැන්න ගමන් අධිම අධි වේගයෙන් කෝච්චි යන්න අළුතෙන් පාර හදා විවෘත කිරීමය. දැන් කෝච්චි යන්නේ ආලෝකයේ වේගයෙන්ය.
• නිදහසේ ඉන්න සුද්දියන් ෆෝම් නොකරන්න. කඩු, කිනිසි, බොඩි ආමර් නිතර පැළද සිටින්න.

සුභ වේවා!! රාජ සම්පත් ලැබේවා!!! 

ඒ මේ.... මේ මගේ 51 වෙනි පෝස්ට් එක.. මම දන්නෙත් දැන්. සුභ පතනවකෝ... ^_^