ජාතිය ඇමතීම... (සම්භාව්‍ය අඩවි වැසියන්ට පමණයි)

මා හිතාදර අඩවි වැසියනි... අද ඔබ මේ පැමිණ සිටින්නේ අඩවි රජු ඔබ අමතන වසරේ මහා ජන රැලියේ සමාරම්භක උළෙලේ උච්චතම අවස්ථාවටයි. තව සුළු මොහොතකින් ඔබ පුල පුලා බලා සිටි, අඩවියා ජාතිය ඇමතීමේ දේශනයට නැකත උදා වේවි.

*

*

*

*

*

*

*

*

*
*
*
*
*
*
*

ටෙස්ට්... ටෙස්ට්.. 

ටෙස්ටින් 123

*

*

*

*

*

*

*
*
*
*
*
*
*
*

චෙක්... චෙක්...

තුහ්...

*

*

*

*

*
*
*

පෘ... පුරු පුරු

*
*
*
*
*
*
*
*
*
*

ම්හ් ම්හ් ම්ම්ම්.... මා ප්‍රිය සබ්‍ය අඩවි වැසියනි මේ ලෝකේ හරිම තුච්චයි, කුජීතයි, පජාතයි. අපි මොනවා කලත්, ලිව්වත් සහෝදරවරුනි... මේ මිනිස්සුන්ගේ ගද ගහන ජීවිත අපිට හදන්න බෑ. මොකද මිනිස්සුන්ගේ කක්කා හරි ගදයි. චූත් හරි ගදයි... චූ ගැන පොඩි හැදින්වීම කලොත් සහෝදර වරුනි, වැඩි පුර සීනි කාපුවම, චූ සුවද උනාට ඒවාට කුඹි වහනවා. එතකොට කොමඩ් එක කූඹින්ගෙන් වැහෙනවා... ඊලගට ගිහින් ඉඳගන්න එකාව කූඹි කාලා මැරෙනවා! 

දැන් කියපල්ලා බලන්න රජා අසභ්‍යද? නෑ... කුජීතද? නෑ... සහෝදර සහෝදරයිනි...මේ උඹලා ආශ්‍රය කරන රජත් නිකන් නයා වගේ පොරක්. නයි කයිද රෝස් පාන්? නෑ.... හොදි තිබ්බත් නැතත් උන් පාන් කන්නේ නෑ. මොකද උන්ට උඹලට වගේ පාන් නෑ. අන්න ඒ වගේ රජාට අසභ්‍ය වෙන්න බෑ. හැබැයි, ඌ මේ අඩවියට ආවම නං  නිතැතින්ම අසභ්‍යයි. සැබෑ ජීවිතයේදී සහමුලින්ම සභ්‍යයි. අහින්සකයි. මග තොටේදී හමුවෙන කෙල්ලෝ රජාට කියන්නේ අනේ එයා හරි අහිංසක ලමෙක්. ආ.... ඇයි දැන්  උඹලා හිනා වෙන්නේ??  මම බොරු කියනව කියලද හිතන්නේ? බොරු නම් අහපල්ලා මෙන්න එහාපැත්තෙ ඉන්නවා ගවේෂක, සමග කැම්පස් එකේ අක්කා කෙනෙක්. ඉස්කෝලේ යාලුවෝ වෙච්ච වෙඩික්කාරයා, ගයියා, සමග තනි උන එකා. 

දැන් මේ බ්ලොග් කෙරුවාව උනත් කවදා කාපු ටකරන්ද? දැන් ඉතින් කොටියගේ බලු වලිගේ අහු වෙලා වගේ මම මේකට අහු වෙලා. දවස් දෙකක් මොනවා හරි ලිව්වේ නැත්තන්, හතර වටෙන් මට පහර දෙනවා. ලියපන් ඔටුවෝ මොනවා හරි අපිට හිනා වෙන්න. ඉතින් මා ප්‍රිය අඩවි වස්සනි.... යකෝ මටත් වැඩ තියෙනවා. මම ගෙදරට වෙලා බත් කන හරකෙක් නෙමේ. බත් කෑවත් අල වගේ ද ගෝවා. නෑ.... අල 50යි ගෝව 60යි සමන් 80යි. ජීවත් වෙන එකත් ලේසි නෑ. තාම කන්නේ ගෙදරින්. මේකටම වෙලා මූණ ඔබන් හිටියොත් අම්මා ගහන්නේ බැට් එකෙන්. ඒ අතර වාරයේ ස්ටම්ප්ස් එන්නත් පුළුවන්. මොකද T20 World Cup එකත් මේ පාර ලංකාවේ තියෙන්නේ. කට කනේ තියාගෙන මේක අහගෙන ඉන්නේ නැතුව මේක තේරුම් ගනිල්ලා... 

දැන් මොහොතකට මෙහෙම හිතපල්ලා... මම බ්ලොග් එකේ කුප්ප කතා ලිව්වා. ඕකේ ලින්කුව මම පොඩි කාලේ ඉඳන් පන්තියේ චූ කරලා, රබර් පටි වලින් කෙල්ලන්ගේ කන් වලට විදලා, සිස්සත්තේ පාස් වෙලා, සාපෙ එකම අකුරු වලින් පාස් වෙලා, උපෙ එක පාරින් පාස් වෙලා බොහොම අමාරුවෙන් ගොඩනගා ගත්තු මගේ පවුලේ හොද නම කන්න බලාගෙන ඉන්න නෑදෑයෙක් අතට ගියා. ඔන්න බානවනං තැඹිලි කියලා ඒකා ඕක බන්දේසියක තියාගෙන ගිහින් අපේ මව්තුමියට පුජා කළා. කොහොමද සැප? ආ....සයි නේ? අනේ ඉතින් මොකද වෙන්නේ රජා පහුවෙනිදාම සුම්මා නේද? ඉතින් මමත් කිසිම ලැජ්ජාවක් නැතුව බල්ලා වගේ ඇවිල්ලා ඕක බ්ලොග් එකේ ලිව්වහම උඹලා දූවගෙන ඇවිල්ල කියනවා.... අයියෝ සල්ලි!!! දුක තමයි රංජනී...!!! අන්න ඒ වෙලාවට පුතේ මම මට තදවෙනවා. බය වෙන්න දෙයක් නෑ මගේ දයාබර සහෝදර සහෝදරියිනි. මල් වඩම් අනවශ්‍යයි.  

ඒ මොනවා උනත් මම මේක දාල ගිහින් උඹලට තනි ඇහෙන් අඩන්න ඉඩ තියෙනවද සහෝදරවරුනි? නෑ මචන් කවදාවත්ම නෑ... රජා හොර කලත් කවදාවත් වංචානම් කරන්නේ නෑ. ඒක බීච් එකේ කොටපු ඉරක් වගේ විශ්වාසයි. අඩුගානේ කෙල්ලෙවත් බුකියේ චැට් එකක් දාන්න එන්නේ මේ බ්ලොගේ හින්දා. උන්ට විලි ලැජ්ජාවක් නැතුව මේක බලන්න බැරි හින්දා මොනවද මල්ලියෝ මේ ලියන කතා කියාගෙන මට බනින්න වගේ ඇවිත් මගේ සභ්‍ය බව හමුවේ අසරණ වෙනවා. මාත් එක්ක බොක්කෙන් ෆිට් වෙනවා. මෙච්චර පැහැපත් පෙනුමට ඉඳලත් කෙල්ලෝ නොබලන එකේ එහෙමවත් තියෙන එක කොච්චර දෙයක්ද නේ සහෝදර වරුනි. අහක බලන් යන්නේ නංගි ඇයි අපි කළුද? කියලවත් කියවෙන්නේ නෑ බං. මොකද අපි චූට්ටක් සුදුයිනේ.... 

මා ප්‍රිය අඩවි වැසියනි. සැහෙන කාලෙකට පස්සේ මෙච්චර දිග කතාවක් සැහෙන පිරිසක් ඉස්සරහ කලේ. දැන් නම් නිකන් ලැජ්ජයි ලැජ්ජයි වගේ. අවසාන වතාවට කියන්නේ...

හිත කිති කැවෙන්න, ඇස් වහන් කියවන්න. 

නිශ්චල බ්ලොග් අවකාශයේ චංචල ආතල් එක... 

තහනම් අඩවිය!

එහෙනං හැමෝටම සුභ රාත්‍රියක්..

කොට්ටෙ බදාගෙන, සරම පොරෝගෙන, ගොරෝ ගොරෝ මං වගේ සැපට නිදාගන්න. හීනෙන් ගෑණු ලමයි ආවොත් ගහලා පන්නන්න. මං ගාවට නං එන්නේ නෑ. මොකද මම ලෙන්ස් දෙක ගලෝලනේ නිදා ගන්නේ. ආවත් වැඩක් වෙන්නේ නෑ. මොකද මට පේන්නේ නෑ.

සුභ වේවා!!! රාජ සම්පත් ලැබේවා!!!

***දැන් මොකෙක්හරි රජා සම්භාව්‍ය කියන්නේ මොකද්ද කියලා දන්නෑ කියලා මඩ ගහපල්ලා ඈ...(හැබැයි ලින්ක් එක දාන්න. හිට්ස්ම කීයක්ද)