සීඩී සීට්ටුව

සාමාන්‍යයෙන් කොල්ලන්ට නව යෞවන විය පිස්සුව තද වෙන්නේ අට වසර අග භාගයේදීය. ඊට ප්‍රධානම හේතුවක් වන්නේ නමය වසර සෞඛ්‍ය පොතය. ඉස්සර නමය වසරට පොත් දෙනකන් ඉන්නේ පුදුමාකාර අසහනයකින්ය. හා හා පුරා පෙරලන පිටුව මම කියන්න අවශ්‍ය නැත. අපේ කාලයේ ඕනෑම කොල්ලෙක් එය දන්නේය. අනේ හැබෑටම ඒ කාලේ තිබ්බ මෝල...ඒ ගැන හිතන විට ඇති වෙන්නේ දුකක්ය. ඒ කාලේ තිබිච්ච මෝල කර වෙලා දුම කන් වලින් පවා පිට උනේය. හරියට අත්වැඩක් කරගන්නත් බැරිය. කරන්න පුළුවන්ය. නමුත් භාණ්ඩ හා සේවා ගාස්තු නැත. විදුලි කොටනවා පමණය.

නමය වසර අවසන අපේ පන්තියේ සෙට් එකකට මහ අමුතු පිස්සුවක් ගැහුවේය. ඒ සීට්ටුවක් දමන්නය. අනේ නොදකින්...මේක බාලිකා පාසලක්ද යකෝ? රජා කිහිපවිටක්ම අදාල පාර්ශවයන්ට ප්‍රශ්නය යොමු කලේය. සීට්ටුවට සහභාගිවන්නන් ගණන 5ය. එකෙක්ගෙන් 100ය. ඔක්කොම 500ය. සීට්ටුව දාන්නේ ගේම් සීඩී වලටය. රජා මේකට සහභාගී නොවුනේ මුදල් හිගතාවය නිසාමය.  

හිගතාවය කියන්නේ මෙහෙමය. ගෙදරින් දවසට රුපියල් 50ක් හෝ 100ක් දෙන්නේය. ඕක ඉවරවෙනකන් කැන්ටිමෙන් කෑම රජාගේ විනෝදාංශය විය. උදේ ගිය ගමන් රුපියල්  25ක පාන් බාගෙකට වග කිව්වේ නැත්තන් දවසම කුජීතය. ඒ කාලේ කැන්ටිම පිටිපස්සේ හෙන පත සල් ගහක් තිබ්බේය. ඒක ලග තියෙන මේසේ තරම් පොට් එකක් පාන් කන්න සෙට් වෙන්නේම නැත. පාන් එකට දෙන පරිප්පු හොද්ද ගැන කිව යුතුමය. හොද්දේ පරිප්පු ඇට සෙවීම අවුරුදු උත්සවේක තරගෙකට පංකාදුය. මන්ද හොද්ද බොර වෙනකන් පීනුවත් සමහර දවස්වලට ඇට හෙවීම නං කල නොහැකිය. 

සතියකට සැරයක් විතර හාල්මැස්සෝ හොද්දක් එන්නේය. හාල්මැස්සෝ නැතත් හොද්දට මාළු මිරිස් කෑල්ලක් නම් සෙට් වෙනවාමය. බාග වෙලාවට ඔය මාළු මිරිස් කෑල්ල අස්සේ ඉතා කුඩා හාල්මැස්සෙක් ඉන්නේය. අන්න එදවස එම හොද්ද අයිතිකාරයාගේ වාසනාවන්තම දවසය. නමුත් හාල්මැස්සාගේ අවසානයය. මන්ද ඒ හාල්මැස්සා කැන්ටිමේ එහා කෙලවරේ සිට මෙහා කෙලවර දක්වා වූ ජනී ජනයාගේ බඩ පුරවන නිසාය. බැරි වෙලා හෝ  හාල්මැස්සාට බඩේ අමාරුවක් තිබ්බේ නම් ඉස්කෝලේ කොල්ලෝ 15කට 20ක් සදා සොත්තිය.

ඉතුරු 25න් හවසට තෝසේ 3කට වග කියන්නේය. 100ක්  හම්බුන දවසට කිරිහලේ එළකිරි වීදුරු දෙක තුනකටත් බඩ හොදට ඉඩය. තෝසේ හොද්දට මොකුත් කිව නොහැකිය. මන්ද එය කන්න වෙන්නේ අංශු වශයෙන් නිසා රසක් කිව නොහැකිය. පිගාන කැන්ටිමෙන් ගන්නවා පමණක් පෙනෙන්නේය. තප්පර කීපයකින් පිගානත් නැත. කාපු උනුත් නැත. (පදුරු තැලීමකි)

ආ...සීට්ටුව දැන් මෙහෙමය...සීට්ටුවේ භාණ්ඩාගාරික සිටියේ රජාට අල්ලපු පුටුවේය. රජා සීට්ටුවට සහභාගි නොවුනේ හම්බෙන ගේම් ඔක්කොම රජා ලග තිබුණු නිසාවෙන්ය. V Cop, Delta Force, NFS Hot Pursuit ඒ කාලේ මේ ගේම් ගහලා නැත්තන් ඌ ලොවෙත් නැත. ගහපු එකා හෙන පොරය.

තුන්ඩු දාලා එහෙම දවසක් සීට්ටුව පටන් ගත්තේය. භාණ්ඩාගාරිකයාට ආවේ නොම්බර එකය. හහ්...රජත් දැන් වෙන්නේ මොකද්ද කියා බලාගෙනය. සතියකින් විතර අදාල සීඩී 5ක් මූට ලැබුනේය. ඉස්සර ගේම් සීඩී රුපියල් 100ට තිබ්බෙය. ඉන් කිරි කිරි දිලිසෙන සීඩී පහක්ම දැන් මූ අතේය. අඩෝ අපේ ගෙදර යන්ද කට්ටියම? යෝජනාව භාණ්ඩාගාරිකතුමාගෙන්ය. යක්කල පන්ති යනගමන් හය දෙනෙක්ගෙන් සමන්විත සෙට් එකක්ම මුගේ ගෙදරට කඩන්පාත් උනේය. ගෙදර උනුත් හොල්මන්ය.    

කට්ටියම දැන් මැෂින් එක වටේට ඉදගෙන සීඩී දදා බලන්නේය. ආ මචන්....ඕකේ එක සීඩී එකක තියෙන්නේ ෆිල්ම් හොදේ...ගෙනාපු එකා කීවේය. මොනවද දන්නෑ තියෙන්නේ? දන්නෑ බං...මං පැකින් කැඩුවෙවත් නෑ. ගෙනාපු ගේම් නම් ඔක්කොම වැඩය. අන්තිමට තියෙන්නේ ෆිල්ම් සීඩී එකය. ඒකත් චෙක් කරන්න දැම්මේය.

ආව් ආව්....මචන් ෆිල්ම් 5ක් තියෙනවා! 

සුපිරි ආ... දාහන් දාහන් මොනවද බලන්න.

දැන් එකින් එක ප්ලේ වෙන්නේය. පලවෙනි දෙක කාටූන්ය. තුන්වෙනි එක ප්ලේ කලේය. අහා....ආහ් ඌයි.... බෆල් වලින් මහා වේදනාත්මක ශබ්ද වගයක් පිටඋනේය. ඩෙල්ටා ෆෝස් ගගහා වෙලාවය. නිකන් සිරාවටම යුද්දේ ඉන්නවා වගේ දැනෙන්න සබ් වූෆර් සෙට් එක තිබ්බේ නහුතෙටම වැඩිකරලාය.

පුතේ...කවුද ඒ? මොකද්ද උනේ? ඒ අරූගේ අම්මාගේ කටහඩද කොහෙදය.

මැෂින් එක වටේ හිටපු එකෙක්වත් පේන්න නැත. එකෙක් පුටුවක් උඩ පොතක් දිග ඇරගෙනය. එකෙක් මොනිටරේ ඔෆ් කරන්නේය. අනිකා රී ස්ටාට් බටන් එක ඔබනවාය. තව එකෙක් කර්ටන් එකක් අස්සේ හැංගිලාය. රජා මේ සියල්ල දැක්කේ ගෙදරින් එළියට දුවන අවස්ථාවේය. මම කෙලින්ම නැවතුනේ ගේ ඉස්සරහා මාළු පොකුණ ලගය. නිකමට වගේ පොකුණට එබී සිටියෙමි.

ෂා....ලස්සන කාෆ්ලා ටික. මම නැවතත් ගෙට එන ගමන් කීවෙමි. නැන්දා ඒවෙන කොටත් මැෂින් එක ලගය.

ඒකේ කාෆ්ලා නෑ පුතේ. නැන්දා කීවේය.

ආ එහෙමද? මම සිවිලිම දෙස බලමින් කීවෙමි.

කවුද ඒ කෑගැහුවේ? නැන්දා භාණ්ඩාගාරිකාගෙන් ඇසුවාය.

නෑ අර අරූ කකුල වද්දගත්තා පුටු කකුලක. 

පුටුව උඩ පොතක් කියෝ කියෝ හිටපු එකාව මද්දට අහුකලේය. 

කෝ බලන්න පුතා... නැන්දා ඒ පැත්තට ඇදුනේය. 

ලොවෙත් සීන් එක අරූ නැන්දා එක්ක හිනා වෙන එකය. යකෝ කකුල වැදුනා. අපි පිටිපස්සේ ඉදන් අරූට රහසින් මෙන් කියන්නෙමු. කෙසේ හෝ නැන්දාගෙන් බේරී පාරට බැස්සේ පන්තියට ගොඩවෙන්නය. ඒ යන අතරමග පිටුපස කලාපයෙන් මෙවන් වදන් සමූහයක් ඇසුනේය.

මොකද්ද යකෝ ඒ දැම්මේ? වැලක් නේද? තව පොඩ්ඩෙන් මාට්ටු තොපේ අම්මට...

ඒ වැලක් නෙමේ බොල....ගෑණියෙක්ව රේප් කරන්න හදන සීන් එකක් ෆිල්ම් එකේ...

එහෙනං තෝ මොකටද මැෂින් එක වැහුවේ?

තොපි මොකටද පණ කඩන් දිව්වේ? මාවත් බය උනා උඹලා දිව්ව දිවිල්ලට.

එතකොට ඒක වැලක් නෙමේද? අම්මෝ...වෙලාවට නැත්තන් මගෙ අධිෂ්ඨානේ කැඩෙනවා!

හෑ...ඒ මොකද්ද?

ඒ ලෙවල් ලියලා ඉවර වෙනකන් වැල නොබැලීම...(මෙහෙම කියපු ඌ අද...? )

එකිනෙකා මුහුණ දෙස බලාගනිමින් පන්තියට ගොඩවැදුනි.

පසු කාලීනව සීට්ටුව නැගලම ගියේය. පන්තිභාර සර්ට මාට්ටු වී පස්දෙනා පන්තිය ඉදිරියේ පජාත වීම එකල ඉතාමත් ගුජුප්සාජනකම සංසිද්ධිය විය. 

සුභ වේවා!!! රාජ සම්පත් ලැබේවා!!!