තව පොඩ්ඩෙන් ඒ මරාලෙත් මගෙ ඇගේ...

පුන් සඳ පාය ඇති සුන්දර උදෑසනකි. නමුත් මට ඇහැරුනේ 10ත් පහුවෙලාය. නිවැරදි ලෙස කාල ගණනයක් කල හොත් මම පැය 12කට පොඩ්ඩක් වැඩි වෙන්න නිදාගෙනය. අපේ ටීච කියලා තියෙන්නේ මනුෂ්‍යයෙක් දවසකට පැය 6කට පොඩ්ඩක් වැඩි වෙන්න නිදා ගන්න ඕනේ කියලාය. මේ දවස් වල කරන්න වැඩකුත් නැති එකේ නෙට් එකේ උඩ කොටුවේ රගන මකුළු පැටව් දෙන්නෙක් දෙස මම ටිකක් වෙලා බලාසිටියෙමි. උන් දෙන්නත් කරන්නේ එකම දේමය. එකත් හරියන්නේ නැති තැන මුණ හෝදන්නට යන්නට ඇදෙන් බැස්සෙමි. 

හෙමින් හෙමින් බෝජනාගාරේ පැත්තට ගිහින් කටපුරෝපු වතුර එකක් ගැහුවෙමි. ඊළඟට යෙදී තිබුනේ දත් මැදීමේ නැකතය. ගෙදර හැමෝගෙම දත් බුරුසු ටික ලස්සනට තිබ්බත් මගේ එක එතනින් සුවිශේෂී වන්නේ එහි ආරක්ෂිත ක්ලිප් එක නැති බැවින්ය. වෙනදා මෙන්ම නොව මට හෙන අමුත්තක් දැනුනි. මගේ කෙදි ඈත්වුණ බුරුසු රාජයා  පෙනෙන්නට නැත. මම වහාම මව්තුමිය ඇමතුවෙමි.

රජා: අම්මේ................... මගේ බුරුසුව නැතෝ............

අම්මා: ආ.... ඒක උඩ කැරපොත්තෙක් හිටියා. මම ඒක විසික්කෙරුවා....
 
හා...කාලා  වරෙන්කො....දැන් ඉතින් දත් මදින්නේ අහවල් එකෙන්ද? මුණ හොදලවත් නැතුව කඩේ යන්නේ කොහොමද? අම්මට යන්න කිව්වොත් බැනුම් කෝටියය. එතකොටම වගේ සහෝදර ප්‍රේමය මගේ සිත තුල දළු දැම්මේය.

රජා: මම මල්ලිගේ එකෙන් මදිනවා ඈ...?

අම්මා: මගෙන් ගුටි කන්න එපා....අල්ලන්නේ නෑ ඒක එහෙම. පොඩි එකාටත් ලෙඩ හදවන්න... 
 
හයියෝ සහෝදර ප්‍රේමය. කියෝ කියෝ ඉන්නේ නැතුව කෙලින්ම අරන් මදින්න තිබ්බේ. දැන් ඉතින් කරන්න දෙයක් නැත. අම්මත් රබර් ඇහැ දාගෙනය.

ඇගිල්ලට ක්ලොගාඩ් ටිකක් අරන් කට වටේ අතුල්ලා ගත්තෙමි. අවුලක් නෑ ගෙදරනේ ඉන්නේ. මම හිත හදා ගත්තෙමි. කිරි එකක් එහෙම ගහලා ලැප් එක දාගන්නකොට වෙලාව 11ට විතරය. එතකොටම වගේ ප්‍රමුදියා කෑගහගෙන ආවාය. උදව්වක් කරනවකෝ.... හසංගි ගැන පොස්ටුවක් දානවකෝ....කෙනෙකුට උදව්වක් ඕනේ උනාම උණු වෙන හිතක් රජාටත් ඇති හෙයින් මම පොස්ටුවක් දැම්මෙමි. පොස්ටුවෙන් පසුව රජා කෙලින්ම යන්න ගියේ බැංකුවටය. ඒ ඇය වෙනුවෙන් මුදලක් දැමීමටය. 

රජා: අම්මේ.......මම බැංකුවට යනෝ..........

අම්මා: ඔහොම ඉන්න මටත් යන්න ඕනේ....

අම්මත් එක්ක මම ටවුමට ගියෙමි. අම්මා මහජන බැංකුවට ගිය අතර මම ගියේ සම්පත් බැංකුවටය. දෙකම ඇත්තේ මුහුණට මුහුණලා පාරෙන් දෙපැත්තේය. බැංකුවේ වැඩිය සෙනගත් නැත. මම ක්ෂණික සල්ලි දමා මහජනේ ගාවට ගියෙමි. අම්මා තාමත් ඇතුලේය. මම එතෙන්ට යනකොටම වාගේ මැදි වියේ ජෝඩුවක් ආවේය. රජා ලගින්ම බයික් එක නැවත්වා එහි බිරිද වූ අක්කා ATM එක ඇතුලට ගියාය. එයා එනකන් අයියාකාරයා බයික් මට පිටිපස්සෙන් පාර පැත්තට හරවාගෙන නවත්වාගෙන හිටියේය. 

අක්කා හදිස්සියෙන් වගේ එනවා මට පෙනෙන්නේය. ඇය බෑග් එක හදමින්ම බිම බලාගෙන ආවේය. කෙලිම ආවේ බයික් එක උඩ ඉඳගෙන සිටි රජා ගාවටය. ඇය දැන් මට ඉස්සර හිටගෙන සල්ලි බෑග් එකට ඔබන්නේය. මට නිකන් හීන් දාඩියක් වගේ දැම්මේය. මම ශේප් එකේ සයිඩ් කන්ණාඩිය බැලුවෙමි. අයියාකාරයා  පිටිපස්සේ ඉදන් දත් 64ම එලියෙ දාගෙන හිනාවෙන්නේය. මමත් දැන් හිනාව තද කරගෙන වෙන්නේ මොකද්ද කියා බලාගෙන හිටියෙමි. සල්ලි ඔබාගත් අක්කා උඩ බැලුවේය. ඇයට හික්...ගෑවෙනවා මට ලෙසටම ඇසුනේය. වටපිට බැලු ඇය අයියා දෙසට දිව්වාය. එතකොටම වගේ රජාටත් බකස් ගා හිනා ගියේය. මම පිටිපස්ස බැලුවෙමි. අයියා අක්කාට හිනා වෙමින් මොනාද කියන්නේය. බයික් එක ඉස්සරහට ගන්න ගමන් අයියා මට මෙහෙම කීවේය,

අයියා: තව පොඩ්ඩෙන් මල්ලිට මෙයාව ගෙදර අරන් යන්න වෙන්නේ...

රජා: හික් හික් හික්.... :D

ප/ලි:

මේ වගේ හැන්සම් කොල්ලෙක් දැක්කම කෙල්ලෝ උනත් ලගට ඇදෙන එක අහන්නත් දෙයක්ද... 

සහෝදර ප්‍රේමය මෙසේ අර්ථ දැක්විය හැක...

(රංගනය - රජ & යුවරජ )

කලින් දවසක විස්කි කඩේ පූසට, ලෑලි වලේ ලූලා දාලා සින්දු කිව්වෙත් මෙහෙම්මම තමයි. :) :)

සුභ වේවා!!! රාජ සම්පත් ලැබේවා!!!