මතක් වන විට ඔබව හිතයි මට දුව එන්න....

පුංචි කහ මල් ගස් හෙවනෙ බුදු මැදුර

හීනියට හිනාවෙන බුදු සාදු ඉන්නවද?

සුදුම සුදු වතු සුද්ද මල් වට්ටි පුරාවට

අදත් ඉස්සර වාගේ බුදු හිමිට පුදනවද?

නිල් මානෙල් පිපෙන මැද මිදුලෙ පොකුණ තුල

කාෆ් පැටවුන් තවම දියබුං ගසනවද?

දගවැඩක් කල දාට දෑස් යුග තෙත් කරපු

හාමුදුරු වේවැල තාම මේසය උඩද?

රණවරා ගස් දෙපස පන්ති කාමර තුලින්

සිනාකෙලි කවටකම් මහ හුගක් සද්දයිද?

පුස්තකාලය අයිනෙ කෙලවරේ පොත් මේසෙ

මගේ කවි පොත් පිංච අද තාමත් එහෙමමද?

කටකාර දගකාර අපි වගේ පොඩි එවුන්

මහ හුගක් තාමත් නුඹ සෙවනෙ වැඩෙනවද?

කම්බි දැල් වටකරපු අපේ පන්තිය අයිනෙ

පොලු ගහපු අඹ ගහේ ගෙඩි තාම හැදෙනවද?

උදේ පාන්දර ඇවිත් පාන් ගුලි ගුලි ගිලපු

කැන්ටිමේ රස හොද්ද අනේ අද තියෙනවද?

කිරි හලෙන් කිරි බොන්න මට ආසයි තවත්

ඒත් කොහොමැයි එන්නෙ මං ගිහින් අද සමුඅරං

පීනන්න බැරි නමුත් ජබු ගසා බේරෙන්න

ආසයි මට යලිත් පූල් එකේ පිහිනන්න

නිල්කැටේ වතුර ටික අද තාම එහෙමමද

මං ආවොත් හොරෙන් බෑ නොකියා ගන්නවද?

කහ ඇල්බීසියා ගස් වලින් වට කෙරුණ

හති වැටෙන තුරැ දුවපු පිට්ටනිය දැන් ලොකුද?

සමමිතික කෝණ ඇදි කොටුරූල් පොත් අතරෙ

ඇගිලි තුඩු දග කරයි එදා වාගෙම අදත්

සුදු පාට කලිසමත් කොට වෙලා වාගෙ දැන්

ඒ කොටේ ඇගලන්න මං පොඩි නෑලු දැන්

ඒත් ඉස්සර වාගේ දුවන් ආවොත් උදෙන්

මං නුඹට වැඩි නැද්ද?

අනේ මට කියනවද? මගේ පාසල් මවුනි දයාබර!!!

ඇතැම් කවි විද්‍යාලීය 90වන සංවත්සරයට මුද්‍රණය කල හිරු සදු තරු ග්‍රන්ථය ඇසුරෙනි