මිෂන් පර්මිෂන්....

වාව්....වාව්...වාව්...............ගිරවෝ, කොවුලෝ මිදුනා මා අම්මගෙන්...

මේ බ්ලොගියෙ මම දාන හැම පෝස්ට් එකකටම පාදක වෙච්ච මොකාක් හරි නිධාන වස්තු කතාවක් තියනවාමයි. අද පෝස්ට් එකේ නිධාන කතාව මෙහෙමයි. අපේ සිවිල් බැච් එකේ උන් කදු නගින්න, ට්‍රිප් යන්න, කෑම්ප් ගහන්න ඇම්ම තියන උන් එකතු වෙලා හැදුවා මූණු පොතේ ගෘප් එකක් "It's Time to Hike" කියලා (කැමති අය මෙතනින් ජොයින් වෙන්ඩෝ..). දැනටමත් මේ ගෘප් එකට සෑහෙන ප්‍රතිචාර ඈ... අපි දැන් මේ අපේ පළවෙනි හයික් එක යන්ඩ කියලා හදන්නෙ. යන්නෙ හන්තානෙ තරණය කරන්න. මේක සෑහෙන ඔෆීෂියල් විදිහට කරන්නෙ. මූණු පොතේ ඉවෙන්ට් එකක් හදලා ඉන්වයිට් කරලා එහෙම තියෙන්නෙ ඕං.

දැන් සියල්ල සූදානම්...යන්ඩ විතරයි තියෙන්නෙ. මොනවා කොරන්ඩත් කලින් ගෙදරින් අවසරේ අරං ඉන්ඩ එපායැ ඉතින් යන්ඩ. ඕං ඉතින් මෙතන තමා අපේ අම්මට යක්ෂභූත දේවතාවිය ආරූඩ වෙන වෙලාව. මටත් එසේම මල පයින අවස්ථාවත් මේකම තමා. මොකද හේතුව ලේසියෙන් අවසර හම්බෙන්නෙ නැති එක. අපේ අම්මා හැමදාම උදැල්ල දානවනෙ දෙයියනේ. දන්න කට්ටිය දන්නවා අපේ අම්මා හෙන වසයි කියලා. මෙන්න මෙහෙමයි උනේ...

මම - අම්මෙ අපි බ්‍රහස්පතින්දා නුවර ගිහින් එන්නං ඈ...

අම්මා - ඒ මොකටද?

මම - කැම්පස් එකේ උන් එක්ක හන්තානෙ නගින්න යනවා...යන්නං ඈ...

අම්මා - දැන් මේ ළගදිත් ගලකට නැග්ගා නෙහ්...පිස්සුද ලමයෝ කදු දිගේ බඩගාන්නේ?

මම - ජොලියටනෙ අප්පා යන්නෙ....හැමදාම එසයින්මන්ට්, එක්සෑම් කර කර ඉන්න බෑනේ..

අම්මා - දැන් කවුද යන්නෙ? මොකේද යන්නෙ?

මම - කෝච්චියෙ යන්නෙ...අර මීරිගම එකයි ගාල්ලෙ එකත් යනවා....යන්නං ඈ.... (උන් දෙන්න විතරනේ අම්මා දන්නෙ)

සබ්බ සකලමනාවම අහගෙන එනකොට මම හිතුවා අනේ යන්ඩ කියයි කියලා.. මෙන්න අම්මා ගත් කටටම කියපි එපා එපා යන්ඩ එපා කියලා. ඔන්න ඉතින් දැන් මගෙ ඇගේ මාළු උන් දන්න ඔක්කොම ස්ටෙප්ස් දාලා නටනවා හෝ... පට ගාලා.

-යන්නෙ නෑ-

මම - මොකද්ද අනේ...මම කිව්වා උන්ට එනවා කියලා..බෑ බෑ මම යනවා.

අම්මා - ආ....බලමුකො යයිද කියලා.

මම - හරි බලමු....මම තාත්තගෙන් අහංනංකෝ..ඔයා ඉතින් මම කොහෙහරි යන්ඩ ඇහුවොත් හැමදාම එපා.......ගානවනේ.

අම්මා - දෙයි යන්ඩ බලං ඉන්නවකෝ.

මම - මං ඒක තාත්තත් එක්ක බලාගන්නංකෝ...

තාත්තා උඩ පත්තරේ බලනවා....මේ කයිය ගියෙ කුස්සියෙ. දැන් මම ක්ෂණිකව තාත්තා ඉන්න පැත්තට යනවා මී පැටියා වගේ. දැම්මා ටීවී එක....චුට්ට වෙලාවකින්,

-ගියා ඩැඩා ගාවට-

මම - ආ....තාත්තෙ බ්‍රහස්පතින්දා නුවර ගිහින් එන්නං ඈ...

තාත්තා - මොකටද?

මම -  හන්තානෙ නගින්න යනවා

තාත්තා -  කවුද යන්නෙ?

මම -  කැම්පස් එකේ උන්....යන්නං ඈ...

තාත්තා - එල පොට් එක....අම්මගෙන් ඇහුවද?

මම - වෙනදා වගේම එපාලු අප්පා....ඔයාගෙන් අහන්ඩලු. යන්නං ඈ...

ම්හ්........නෝ කතා නෝ සිනා......

මම - යන්නං ඈ..උදේ ගියා හවස ආවනේ

තාත්තා - ම්...හ් ගිහින් එනවකෝ....

මම - එළකිරි සහ හකුරු

මං වෙඩි වගේ දිව්වා කුස්සියට.....ඈ......ඇද්ද තාත්තා යන්ඩ කිව්වා. හූ හූ.....අම්මා බැලුව බැලිල්ලට මාව දැවී අලු වී කරුකුට්ටං වෙලා ගියා. දැන් මෙතන වැඩි වෙලා පේන්ඩ ඉන්ඩ හොද නෑ...ඒක හින්දා මම එතනින් මාරු වෙලා ආවා ටීවී බලන්ඩ.

-මෙන්න මෙහෙම බැලුවෙ-

විනාඩි 10ක් යන්ඩ ඇති පල්ලෙහා ඉදන් ගෑණු කටහඩක් එනවා....

ඒයි.....ඒයි.....


හරි.. වැඩේ මස්තබාල්දු වෙන්ඩයි යන්නෙ.....අම්මගෙන් තාත්තට කෝල් එකක්....තාත්තා නැගිට්ටා.... බැලුවා මං දිහා...ගියා.


ටීවී එකේ සද්දෙ අඩු කරං ඉන්නවා මම දැන් ගෝනා වගේ අහගෙන. නිකන් හීනියට ඇහෙනවා ධර්ම දේශනාවක්....බෙර සද්දෙ විතරයි අඩු.


තාත්තා ආවා උඩට...ආං අහරේ වැලලෙන්ඩ හදනවා... යන්නෙ නෑ කියපං..ගිහින්.

මම - ෂීක්......මොකද්ද අප්පා.....

මමත් ගියා කුස්සියට මාර සේනාවත් එක්ක.... මොනවද තාත්තට කිව්වෙ?

අම්මා - කිව්වෙ යන්ඩ දෙන්න එපා කියලා.. ඇයි?

මම - එව්වනං කොහෙද? තාත්තා මට යන්ඩ කිව්වා....මං යනවා.

අම්මා - උඹ මීට පස්සෙ මගෙන් මොකුත් අහන්ඩ එපා...ඔක්කොම තාත්තගෙන් අහලා කරගනින්..

මම - හා..........නියමයි. ඔයාගෙයි මගෙයි දෙන්නගෙම ලේ ටික ඉතුරුයි. ඒක නෙමේ අම්මෙ මට උදේට බත් එකක් ඕනා...

අම්මා - දෙනවා දෙනවා..... තාත්තට කියලම හදාගන්නවා

මටත් ඉතින් පොඩ්ඩ ඇත්තං මල පයිනවනේ....මම එතනින් එන්ඩ ආවා. අම්මා මට තනියම බයිනවා හෝ ගාලා.....


මේක උනාට පස්සෙ දවසෙත් අම්මා හිටියෙ මාත් එක්ක ඔරොප්පුවෙන්...අද නං යන්තමට තරහා නිවිලා...කොහොමහරි බත් එකක් උයාගන්නත් කැමතිකර ගත්තා....යන්තං ඇති, දැන් හෙට යන්ඩ විතරයි තියෙන්නෙ.

ඔය අවුල දාන්නෙ මගෙම ආරක්ෂාවට කියලා මම දන්නවා (මේ පොඩි එකාට තාම 20 උනා විතරයිනෙ). ඒත් ඉතින් වැඩිපුර ආරක්ෂාව දෙන්න ගිහාමත් හෙනම ඇනයක් වෙනවනේ.ඔය මොනවා උනත් මම තාම හැම දේම වගේ කියන්නෙ අම්මටනෙ.අෆ්ෆා..... ඒ...තාමත් මම ආදරය කරන ලොව එකම කත අම්මා හින්දා කියලයි මටනං හිතෙන්නෙ. 

එහෙනං....අපි යහතින් ගිහින් එනකං ඔයාලා මේක කියෝ කියෝ ඉන්ඩ......ටටා බායි....සීයූ

ආ.... මේ තියෙන්නේ අපේ සෙට් එක කලින් ගිය තැන් (මූණූ පොතෙ රූප ඇල්බම්)
මෙතනින් බලනු මැන 
මෙතනින් බලනු මැන