මේ කොරෝනා හුටපටේ ඇවිල්ලා රටටම ඇදිරිනීතිය දාන්න දවස් දෙකකට කලින් දවසක්ය. රජාට හදිස්සියේ මඩකලපුවේ යන්න සෙට් උනේය. දවල් 12.30ට විතර කඩවතින් අපි ගමන් ඇරඹුවෙමු. මඩකලපුවට යනකොට හවස 7 විතර උනේය. අපි මේ යන්නේ මඩකලපුවේ ට්‍රේනින් ගිහින් සයිට් එකක හිරවෙලා ඉන්න රජ බිසවගේ නංගිව ඇදිරිනිතියට කලින් මුදවාගෙන ගෙදර එක්කගෙන ඒමේ මහා මෙහෙයුමටය. මෙහෙ ඉදලා මඩකලපුවට වාහනේ එලොගෙන ගිහින් දැන් රජාට හොද ගනන්ය. හොද වෙලාවට පාර තැන්න නිසා හොදය. කඩවත-කුරුණෑගල-දඹුල්ල-පොලොන්නරුව-මඩකලපුව. වැඩිය වංගු එහෙම නැති නිසා තවත් හොඳය. නංගි එක්ක උගේ කොල්ලත් අපිත් එක්ක යන්න ඇවිල්ලා හිටියේය. ඕයේ..අපි දැන් ගෙදර යන්න හදන්නේ. 12 වෙද්දී ගෙදර යන්න පුළුවන්. මං රජා හෙන සතුටෙන් වාහනේ ස්ටාර්ට් කලේය.
රජ බිසව: මෙහ්... මේ මල්ලිව දාන්න බදුල්ල පැත්තෙන් යන්න ඕනේ.
රජා: මොකද්ද ඕයි කියන්නේ? මොලේ හොද නැද්ද. තමුසෙම එලොනවා එහෙනං රෙද්ද @#%$#. තමුසෙලා මට කියන්නෙත් නෑ.. අන්තිම මොහොතේ මෙතෙන්ට ඇවිල්ලා කියනවා. දැන් බලනවා කොහෙන්ද යන්න පාරක් හොයන්නේ මේ මහා රෑ..
බිසව: අයි අනේ ගුගල් මැප් තියෙන්නේ.
රජා: ඕකේ පෙන්නන ලබ්බේ පාරවල් වල යන්න බෑ ඕයි. කොහෙන් යනවද දන්නේ නැ. අලි ගහලා මැරෙන්න වෙන්නේ.
බිසව: හරි හරි දැන් යන්කො කෑගහන්නේ නැතුව. මේ මල්ලිලාගේ අම්මලාටත් කිව්වා ගෙනත් දානවා කියලා...මේ පාරක් තියෙනවා.
හා යමන්කෝ. මං රජට දැන් පුල් මලය. ඇයි යකෝ මොන රෙද්දක්ද. අර මහා රැ බණ්ඩාරවෙල, හපුතලේ පැත්තේ වංගු වල එලවාදී කොහොමද තියෙන සැප. මේ ගෑනුන්ට මේවා තේරෙන්නේ නෑනේ. උන් හිතන් ඉන්නේ වාහනේ ඉදගත්තම ඔටෝ ඕනේ තැනට යනවා කියලාය. මඩකලපුවේ ඉදන් මැප් එකේ පෙන්නුවා පාරෙන් අපි ආවේය. හම්මා සැප කනේය. ඒක හදන පාරක්ය. කිලෝමීටර් 60ක් ම තඩි අලි නවන වලවල්ය. ඒ මදිවට තඩි හරක් රැල් පර හරහා දැපනේ දාලා බුදිය. වැටෙන වැටෙන වලක් වලක් ගානේ රජා ගෙන් වාහනේ ඉන්න උන් බැනුම් අහන්නේය.
රජා: කලින් කිව්වා නං මන් හොද පාරක් හොයා ගන්නවනේ. මෝඩ රැල. තොපි හොදයි අර පාරේ ඉන්න හරක් එක්ක තියලා යන්න.
කොහොමින් කොහොම හරි අපි බදුල්ලට එද්දී රෑ 12 විතර උනේය. අර කිලෝමීටර් 60 යන්න පැය 2ක් හරියටම ගිහින් තිබුනේය. මල්ලිලාගේ ගෙදරින් කාලා එහෙම අපි අයේ 12.45 විතර කඩවත එන්න පිටත් උනේය. එහෙ ඉදලා උදේ යන්න කියල මල්ලිලාගේ මව් කිව්වාට අහන්නේ නැතුව රජා වැඩකරු වගේ ආවේය. දැන් නං රජාට බඩු පැකට් වෙලාය. හරියම කිව්වොත් දැන් නිකන්,
මුළු ගතම වෙහෙසුනා.. දහඩියෙන් නැහැවුණා.. බඩිගින්න නිවා ගන්න මෙමා යකඩ තලන්නා වගේ ෆිලින්ග් එකක්ය.
පට්ට නිදිමත හින්දා වාහනේ හිටපු උන්ට රජා එක්ක කතා කර කර යමල්ලා කිව්වට මුන්ට කිසිම ගානක් නැත. උන් ටික හොදට ගොර ඇද ඇද බුදිය. හැබැයි බිසව නං ඇහැරිලා හිටියේය. හපුතලේ පල්ලමත් පහුවෙනවා වගේ මතකය. ටික වෙලාවකින් අපේ වාහනේට ඉස්සරහින් රත්තරන් පාට කරත්තයක් යනවා රජාට පෙනෙන්නේය. එක පස්සෙන් රත්තන් අර බබෙකුත් ඇවිදගෙන යන්නේය. වාහනේ වේගෙන්ම, පාරේ හැඩේට ම එකත් යන්නේය.
රජා: මේ ඕයි.. මට අර ඉස්සරහින් රත්තරන් කරත්තයක් පෙනුනනේ. බබෙකුත් හිටියා.
බිසව: මොකක්.. තමුසෙට හීන පේනවද?
රජා: එහ්.. නින්ද ගියාද කොහෙද ඕයි...
වෙලාව පාන්දර 2ට විතර වෙලාය. රජා එවෙලේම වාහනේ නතර කරලා පැය දෙකක් විතර හොදට නිදා ගත්තේය. පැය දෙකක් නිදා ගත්ත කියලවත් ගණනක්වත් නැත. ඒ තරම් සැපට නින්ද ගියේය. නැගිටලා පාරේ තිබ්බ කඩේකින් කොපි එකක් එහෙම ගහලා උදේ 7ට විතර කඩවතට යහතින් එන්න පුළුවන් උනේය. රත්තරන් කරත්තෙටයි බබාටයි පින් සිද්ද වෙන්න රජා පාර දිගේ ආවේය. නැත්තන් එහෙම අර හෙන හෙලක තාම වැටෙනවාය.
වැටුනානම් එහෙම මොන දෙයියන්ට කියන්නද නෙහ්.. රජෙක්නේ....
සුභවේවා!!! රාජ සම්පත් ලැබේවා!!!
ප/ලි: රජ බිසවගේ මව් නං කියන්නේ දෙයියෝ බේරලද කොහෙද කියලාය. ඇයි හත්වලාමේ කොහේ තියෙන කරත්තද ඒවා.
