පච්ච කොටන කෙල්ලෝ බඩුද? (සේයාරූ සහිතය.. + ද මන්දාය)

කවුරුත් දන්නා පරිදි මං රජ බොරු  නොකියන්නේය. ඇත්තම සිද්දි ලියද්දී එතන කියවුනේ කුනුහබ්බයක්ද එයද අඩුවක් නැතුව පොස්ටුවේ රන් අකුරින් සටහන් වන්නේය. කෙල්ලෝ පච්ච ගැසීම යනු මට අමුතු දෙයක් නොවන්නේය. මන්ද කෙල්ලෝ පච්ච ගහන හැම තැනක්ම මම සියසින් දැක ඇත. හැම තැනකම කිව්වාට තැන දෙකක් දැක නැත. ඒ තට්ටම සහ රජ මකුණා ජීවත් වන ප්‍රදේශයය. දැන් රජා කොහොමද මෙච්චර පච්ච දැකලා තියෙන්නේ යන ප්‍රශ්නය පාඨක ජනතාවට අනිවා  එන ප්‍රශ්නයක්ය. විසදුම මෙයය....රජා ඇතුළු පිරිස ජීවත් වෙන්නේ ගල්කිස්සේ ගල් අස්සේය. එනම් සංචාරක පුරවරයකය. දේශීය මෙන්ම විදේශීය සංචාරක යුවතියෝද බිකිනි පිටින් මුහුදු තිරයේ සක්මන් කරන්නේ කිසිදු විලි ලැජ්ජාකමකින් තොරවය. ඒ දෙස අපි බල බල සිටින්නේද කිසිදු පැකලීමකින් තොරවය. මන්ද ඒ ශරීරය අපේ නොව ඇගේය. ඇය එය පෙන්වන්නේ අපිට බැලීමටය.

ඔය මම කොච්චර  අත කඩාගෙන ලිව්වත් උඹලා විශ්වාස නොකරන බව හොදින්ම දන්නේය.  ඒ නිසාම කැම්පස් එකේ සිට සුද්දියක් ෆලෝ කරගෙන බෝඩිම ඉස්සරහ කඩේ ලගටම ආවෙමි. ඇගේ හෝ මගේ හොද වෙලාවට ඇය කඩේ ලග නතර වුයේ අයිස් ක්‍රීම් සමග බෙන්සන් එකක් ගැසීමටය. ඒ අතර රජාගේ පැපරාසි  ජංගම දුරකථනය ක්‍රියාත්මක විය. දිගට හරහට සුදු පිටේ ඡායාරූප වදින්නට විය. මේ වගේ කාන්තාවන්ගේ රහස් ඡායාරූප ගැනීමට රජ හෙන දක්සයා බව දන්නෝ දනිති. (ඒ ගැන පොස්ටුව පසුවටය.)

ගැහැණිය යනු ස්වභාවයෙන්ම පිරිමියා වශී කරගන්නට හැදුනු සතෙක්ය. අමුතුවෙන් මොඩ් වීමට කිසිදු අවශ්‍යතාවයක් ඇති බවක් මට නොපෙනේය. නමුත් කෙල්ලක් විහින් තම ශරීර කූඩුව විනාස කර ගන්නේද, එයට රජාගේ තද බල විරෝදය එල්ල වන්නේ නිතැතින්ය. ෆැෂන් එක වෙනම දෙයක්ය. නමුත් අනවශ්‍ය දේ කිරීම තවත් දෙයක්ය. 

රජාට කළු සුදු භේදයක් නැත. කෙල්ල ප්‍රියමනාපද පිරිපුන්ද යන වග පමණක් සැලකිල්ලට බදුන් වන්නේය. මන්ද,

• කළුවරට  කොයි ගෑණිත් එකය....
• මොන කොටෙත් ඉරන්නෙ පෙරලලාය...
• There is no Barrier under the බුරිය.... 

යන උදෘත පාඨ මගේ හිතේ අතීතයේ සිට මුල් බැස ගෙන ඇති බැවින්ය. 

පච්චය යනු අතීතයේ හුදු මැරයන්ට පමණක් සීමා වූ ෆැෂන් එකක්ය. බොහෝ කෙටි පද සිංහල ශබ්ද කෝෂයට එකතු වුයේ ඒ ඇසුරින්ය.

ජීවිතේ මල් අම්ම ඉන්නකල්, වැදූ මව බුදුවේවා හැදූ පියා රජ වේවා, අම්මා බුදුවේවා තාත්තා රජ වේවා, මා මළ පසු පණ පලයන් ගමට සුදා, කොටියා බුදි කීද්දුවොත් ගුටි, අම්මා නැතිදා කාගේ පිහිටද, හිත හොඳ පපුව, හිතත් හොඳයි වැඩත් හොඳයි, පිස්‌සු හැදෙන සඳ, පොළඟා විසයි කෑවොත් මැරෙයි, හිතුමතේ ජීවිතේ. ඉන් කිහිපයක්ය...

පච්ච සිරා, පච්ච සෝමේ, පච්ච මහතුන්, පච්ච ඇන්ටන් ආදී වශයෙන් තම නම මුලට ආදේශකයක්‌ එකතු වුණු අය සමාජයේ බොහෝ ලෙස සිටියේ එ ලෙස පච්චයක්‌ හෝ කීපයක්‌ ඇඟේ තිබ්බ නිසාත් ඒවා නිරාවරණය කරගෙන සිටි නිසාත්ය. හුංගම නයා, කොටුවේ අලියා, බීලිං බේලි වීදියේ බඹරා, ගාල්ලේ පිඹුරා වැනි අය සමාජය දැනගත්තේ උප්පැන්නයේ තිබූ නමට වඩා ඇඟේ සිටි සතාගේ රූපයෙන්ය.

වෘත්තියෙන් නොව එක් විශේෂ රෝගයකට පමණක් ටක්කෙටම සුවවෙන බේත්දෙන පාරම්පරික වෙදදුරෙක් වූ රජාගේ අත්තාගේද (සීයා රජා) වම් බාහුවේ සිංහ මුහුණක් තිබුනද, අදටද ඒ පච්චෙට කිරිඅම්මාගේ (ආච්චි රුජින) බලවත් විරෝධය එල්ල වන්නේ පනස් වන විවාහ සංවත්සරයත් පසුවී ඇති කාලයක වීම, එකල සිට පච්චා වලට තිබූ අප්‍රිය බව මනාව පෙන්නුම් කරන්නේය.

ඇඟේ පච්චා කොටාගත් අය සාමාන්‍යයෙන් කැමති එවා නිතරම අන් අයට ප්‍රදර්ශනය වෙමින් තියෙන්නට හැරීමය. වෙන විදියකට කීවොත් පච්චා හැමෝටම පේන ලෙස අඩ නිරුවතින් හෝ ඇඟ පේන ලෙස ඇඳුම් ඇඳීමටය. පච්චාකාරියකන් කලවා, ලැම, උරහිස, මලවිකරලිය ආදිය පෙනෙන්නට දුහුල් ඇඳුම්ම අඳිති. නැත්නම් එවා පෙනෙන ලෙස එ ප්‍රදේශ නොවසාම සිටීය. 

කෙල්ලෝ පච්ච ගහන විශේෂ තැන් කිහිපයක් වේය.

• බෙල්ල - සමනලයා මල හා ලමිස්සී යනු පච්ච පොතේ විශේෂම පරිච්චේදයක්ය. ඇත්ත වශයෙන්ම දිග කොන්ඩේ ඇති කෙල්ලෝ මෙය නොගසන්නීය. මන්ද එය පෙන්නා කොල්ලන් මෝල් කිරීමට නොහැකිය. කොන්ඩේ උස්ස උස්සා සිටීමට නොහැකිය. ඇයට තව පච්ච ගැසීමට තැන් බොහෝය. 

• වළලු කර - මෙය තවත් එක විශේෂ ස්ථානයක්ය. නමුත් මෙතන ගහන පච්ච ඉතාම කුඩාය. මන්ද කෙල්ලන්ගේ පාද කුඩාය. විලුබේ ගහන පච්ච නම් කුඩා තරු දෙකක් හෝ මලක්ය. මෙව්වා වැඩිය පෙනෙන්නේද නැත. අනික කොල්ලෝ දෙකට නැමී විලුඹ බලන්න යන්නේද නැත. ඇයට එය පෙන්නන්නම අවශ්‍යම නම් කකුල උස්සා අපිට එය පෙන්විය හැක්කේය. නමුත් එවිට කළුවර තැනකද පච්චා පෙනීම අපිට ගුජුප්සාව උපදවන්නේය.

• පියයුරු - මෙතන ගහන පච්චාව නම් හරිම සෘංගාරය උපදවන සුළුය. මන්ද එය පෙන්වන්නට එන කෙල්ලෝ එන්නේ සීතාම්බර සළු ඇදගෙනය. නැතිනම් දුහුල් සේල ඇග පැලදගෙනය. කුරුම්බා ගෙඩි වලට උරුමකම් කියන පොෂ් ගෑල්ලමයි ලොකු ලොකු පච්චද, තුනී ලෑලි සංස්ථාවේ වැඩ කරන ලමයි පොඩි පොඩි පච්චද ගසන්නීය.

• යටි පස්ස - වැරදියට තේරුම් ගන්න එපාලුය. මේ කියන්නේ අර යටි බඩත් සමගම ඊට ප්‍රති විරුද්ධ දිශාවේ තියන ප්‍රදේශය ගැනය. ඔය ගෑල්ලමයිගේ මේ හරිය හරි ලොකුයිලුය. එහෙයින් හෙන පත මල් වතු, කුරුළු උයන්, මකර තෝරන් වගේ ලොකු ලොකු පච්ච ඔය හරියේ නියමෙට වදිනවාලුය.

• තට්ටම - මෙය මම කලින් කිව්ව දැකල නැති තැනක්ය. මොකද ඉතින් ගලවල බලන්න යෑ? දැකපු දවසක කියන්නම් මොන වගේ ඒවාද තිබ්බේ කියලා... නිල් පාට ඒවාට අනුවගේ නම් තිබ්බේ මෙන්න මේවාය.

පච්චයක් කෙටීමට ඕනෑම නම් අතිශය රහසිගත තැනක කොටා ගත්තාට වරදක් නැත. නමුත් පච්චය කෙටූ පසු එය තවත් රහසිගත නොවන්නේය. මන්ද පච්චෙ කොටන එකා එය දැකලා හමාරය. කෙසේමුත් අද සමාජයේ පච්ච කොටන යුවතියන් ගත් කල තත්වය පැහැදිලිය. මන්ද මේ ලංකාවය. කන්නේ එක මකුනෙක්ය. මැරෙන්නේ මකුණෝ ඔක්කොමය. 


විලාසිතා හොඳය. නමුත් එහි අන්තයට යැම හොඳ නැත. පච්චා කෙටීම සමහරුන්ට ලස්‌සනය. විලාසිතාවකි. නමුත් එහි දුර්විපාක බොහෝ තිබේය. ලේ ගැලීම, වෛරස්‌ ඇතුළුවීම, සමාජ අවමානයට ගොදුරුවීම, සමාජය විසින් පිළිකුල් කිරීම ආදිය ද සිදුවෙය. පච්චා කෙටූ ඇඟක්‌ ඇති අයෙක්‌ වරදක්‌ කර පොලිසියට අහුවන කල කන්නට ලැබෙන ගුටි ප්‍රමාණය වැඩිය. කෙසේ වෙතත් වැදගත් යෑයි සම්මත විසින් පච්චාකාරයන්ව එදා ගණන් ගත්තේ නැත. අදටත් එසේමය.

මහමගදී, සුපර් මාකට් එකේදී, ෆිල්ම් හෝල් එකේ දකින පච්ච කෙටූ යුවතිය වෙත ඇස යොමු වෙද්දී මට නම් සිතෙන්නේ මෙයය..මේකි නං පට්ට **ක්ය.... එය හුදෙක් මගේ එක සිතුවිල්ලක්ද? අනිත් කොල්ලන්ටත් පොදුද? යන්න මම නොදනී. මන්ද රජා අවට සිටින පිරිසද සිටින්නේ මගේ බෝට්ටුවේමය.

මෙන්න තියෙනවා පච්ච සහ ඒවගෙන් පෙන්නන ඒවා.. මොනවා උනත් ගති ඈ...

ප/ලි:
තරුණියන්, ගැහැනු සහ ළමා ළපටින් ද අද නව විලාසිතාවන්ට ආසා කරන බව අපට පෙනෙන්නේය. මෙහි වරදක්‌ නැතිය. විලාසිතාවන් නිකරුණේ විවේචනය කරන්නේ හෝ එවාට බැණ වදින්නේ ගොඩයන්, හණමිටියන් යන්න අද සමාජයේ ආකල්පයය. නමුත් දකින්නාට ගුජුපුසාවක් ඇති කරන එසේත් නැත්නම් බාල පරපුර නොමඟට යොමු කරන අසංවර දේ ගැන නිහඬව සිටීමට ද සමහරු කැමති නැතිය.

බ්ලොග්කරණය යනු හුදෙක්ම බේගල් අත හැර පාඨකයා මුලා කර සිගිති වූ ආතල් එකක් නොවේය. ඉදහිට හෝ මදක් සීරියස් වූ කරුණක් දෙකක් සමාජ ගත කල යුතුය. කතිකාවකට භාජනය කල යුතුය.

 සුභ වේවා!!! රාජ සම්පත් ලැබේවා!!!