රාජකීය පිස්සන්ගේ රජ ගෙදර සවාරිය - Royal Crazies Tour of Kings Palace

සාමාන්‍යයෙන් බැච් එකක් ගත්තම එක එකා ඉන්නේ එක එක පැති වලය. වෙලාවට අපේ බැච් එකේ උන් මුළු ලංකාවම ආවරණය වෙන ලෙස විසිරී පැතීරී ඇත. එකට ගෙවිලා යන අන්තිම අවුරුද්ද හින්දා සෙට් එකේ බොක්කවල්ගේ ගෙවල් වල යන එක හෙනම දෙයක්ය. මෙච්චර කල් එකට හිටපු උන් එක්ක පොඩ්ඩක් සෙට් වෙන එක මාරය. පට්ට ආතල්ය. පරණ සිද්ධි, ලව් ස්ටෝරි ඇදිලා ආපුවාම එතන ඇත්තේ පුදුමාකාර ෆන් එකක්ය. 

අපි එක පාරක් ගාල්ලේ ඉන්න අපේ යශික බොක්කලාගේ ගෙදර ගිහින් පට්ටම ෆන් එකක් ගත්තෙමු. මාළු බැද බැද, ගිණිමැල වටේ නට නට, කණ්නෙලියේ නාලා... අම්බෝ මතක් වෙනකොටත් බුරිය උල් වෙන්න හිනා යන්නේය. මේ ඊයේ පෙරේදා කට්ටිය සෙන්ටිමෙන්ටල් උනේ රජාලගේ ගෙදර එන්නය. මෙහෙ ඇවිල්ලා ඇවිදින්න යන්න තිබ්බ තැන් තෝරගන්න තිබ්බ ගේම වෙන කිසිම ට්‍රිප් එකකදී ගහන්න උනේ නැත. යශිකයාට ගෑණු ළමෝ පස්සේ යන්න තිබූ අවශ්‍යතාවය මත ලෙක්චර්ස් ඉවරවෙලා කට්ටියටම ගෙදර යන්න තිබ්බ චාන්ස් එක අහිමි වුනේය. රජා හවස ගෙදර ගියේය. අනිත් උන් සදුදා හවස ගෙදරට සැපත් විය. 

සෙට් එකම ඇවිල්ලා හොදට නෑවේය. ඕමි සමග කැරම් ගැසුවේය. කෑවේය. වෙලාව රෑ 11ටත් කිට්ටුය. තාම යශිකයා ඇවිත් නැත. කොටුවෙන් 9.30 කෝච්චියෙ ආපු මේකව එක්කන් එන්න අපිට ඒ මහ රෑ මීරිගමට යන්න උනේය. මග දිගට “අනේ මට කන්න ඉතුරු කරපල්ලා...ටිපිටිප් එකයි කාලා ඉන්නේ දවසටම“ කිය කිය ආවේය. ඇයි තෝ ගියේ... කන්න අරන් දුන්නැද්ද??? රජාගේ ප්‍රතිචාරය විය. පරක්කු වෙලා ආපු මූට කන්න කෑමත් හිග උනාද මන්දාය. මට මතක නැත. මහ රෑ වෙනකන් කලේ කාටූන් බලන එකය. අම්බෝ...ඒවනං නාකි වෙනකන් උනත් බලන්න පුළුවන්ය.

එදා රෑ හිරු එකේ අදිසි 10 යනවාය. කාවින්දයට ඒක බලන්නම ඕනෙලුය. මූ නිකන් අපිව ඒක බලන්න පෙළඹුවේ හිටගෙන චූ යන්න බයහිතෙන කතාවක් විදිහටය. කොහොම හරි කතාව පටන් ගත්තේය. හාපෝ.....හැමතිස්සෙම මෙය සත්‍ය කතාවකි. ඔච්චරමය. ඒ උනාට හිටපු කෑල්ල නම් සුපිරිය. බැලුවේ ඒක හින්දාමය. ඊයා ඕයි....ඇදන් ඉන්න නයිටිය අස්සෙන් පේනවාය. තව පොඩ්ඩෙන් එකෙක් ටීවී එක කඩාගෙන යන්නේය. 

හය දෙනාටම බුදියන්න රජාගේ රාජකීය සිරියහන් ගබඩාව වෙන් කර දුන්නේය. රජාට සිදුඋනේ අර මාරක කාමරේ බුදියන්නය. මං හිතන්නේ වෙලාව හොදය. පහුවදා උදේ මට පණ පිටින් ඇහැරුනේය. පහුවදා උදේම මැද්දේපොළ පන්සල, පනාවිය අම්බලම, කරගහගෙදර අම්බලම බලන්නත් හවස් වරුව කුරුණෑගල ගිහින් නාලා ඇතුගලට නැගලා එන්නත් යොදාගත්තේය. 

දැන් සෙට් එකට එහෙ මෙහෙ යන්න වාහන නැත. රජාගේ බයිසිකලෙයි, නාඔටුවගෙ වීල් එකයි ඇත. තව දෙන්නෙක්ට ඉඩ නැත. බයික් එකක් තිබ්බොත් නම් ගොඩේ ගොඩය. රාජ වැඩපොලේ වැඩකරන අයියා කෙනෙක් ගෙන් බයික් එකක් ලැබුනේ  වෙලාවටය. කට්ටිය ෂින් ෂින් ගාලා ෂෙඩ් එකක් හොයාගෙන ගියේය. සීය සීය දාලා වීල් එකටයි, බයික් වලටයි තෙල් ගැසුවේය. ඉල්ලගත්තු බයික් එකේ තෙල් ගහන්න පියන ඇරෙන්නේ නැත. ෂෙඩ් එක ඇතුලේ හෙනම ගේමක් දුන්නේ ඒක ඇරගන්නය. වැඩ කරන උනුත් වට වෙලා අපි දිහා බලාගෙනය. 

දුලියා: යකෝ අපිට හම්බුනොත් හම්බෙන්නේ ඔහොම එකක්මනේ...

යෂිකයා: උඹලා චෙක් කරලා නෙමේද යකෝ ගෙනාවේ?

ගයාෂාන්: මේකේ බ්‍රේකුත් නෑ බං...

රජා ක්ෂණිකව අයියට කෝල් එකක් ගත්තේය

රජා: අයියේ මේකේ පියන අරින්නේ කොහොමදෝ.....????

අයියා: පොඩ්ඩක් සීන් ඕක. ඔයාලා පන්සලට ගිහින් එන්න. තෙල් ඇති. එනගමන් වැඩපොලෙන් නවත්තන්න. මම ඇරලා දෙන්නම්

රජා: හා හා..එල!!

අපි කෙලීන්ම පන්සල හොයාගෙන ගියෙමු. පාර දිගේ බෘ....න් ගාලා ගියේය. බයික් වල පිටිපස්සේ යන උන්ට සයිකෝ ගහනවද කොහෙදය. එක එක සද්ද කටින් එන්නේය. හූ.......අයින් අයින්...පීක් පීක්. හප්පා...ප්‍රාථමික අංශය වගේය. හොද වෙලාවට හද්ද කැලේය. වැඩිය මනුස්පයෝ පේන්න නැත. අනේ මන්දාය. අපි ගියාට පස්සේ පන්සලත් නිකන් එළිය වැටුනා වගේ එකක් උනාය. පන්සල වටේ ඇවිදලා පොටෝ ගහලා එහෙම අපි ආයෙම අම්බලම් බලා පිටත් උනෙමු. 

පැය කාලක, බාගෙක විතර රවුමකින් අනතුරුව අපි සුප්‍රකට පනාවිටිය අම්බලමට කඩාගෙන පතිත උනෙමු. එතකොටම වගේ පට්ට වැස්සක් වැටුනේය. පැය කාලක් විතර වහින්න ඇතිය. ටයිමින් හොදකම නිසා අපි නෑවේ නැත. කැටයම් වල පොටෝ වැදුනේය. රාජකීය අම්බලමේ පවර්ස් රජාට ලැබුනේය. මම නිකන් යමාමහ පෙළහර සංදර්ශනයක් එතනදී දුන්නෙමි. නරඹන්නන්ට සෑහෙන අමාරු උනේය. කොදු නැත. අම්බලම ඉස්සරහ කඩේ අංකල් ඒකට බය උනේය. 

අංකල්: පුතාලා ඇයි ඔච්චර දගලන්නේ? දගලන්නැතුව පොටෝ ගන්නකෝ.

අපි: හා හා...

රජා: ඒ මුගෙද දන්නෑ අම්බලම...බලහන්කෝ @#$%

ගයාෂානයා වැටිලා තිබ්බ වැටමාර පොල්ලක් අහුල ගත්තේය.

ගයාෂාන්: අඩෝ ගහමුද කියහන්කෝ..ගහමුද? එහෙම කොහොමද?

විහිළුවට වගේ (දන්නවනේ අර බොරුවට ලයින් එකක් දෙන්නේ)

අපි මිනිහව අල්ලා ගනිමින් අඩෝ එපා බං...එපා!!!

ටිකකින් අපි ගයියාව අත ඇරියෙමු...

ගයාශාන්: එහෙම කොහොමද බං...ගහමු!!!

අමිල අයියා: ආ...ගහපන් ගිහින්.. ගහපන්!!!

ගයාශාන්: එහෙම කරන්න එපා ඉතින් ^_^

අපි එතනින් මාරු වෙලා කරගහගෙදර අම්බලම බලන්න ගියෙමු. ඒකෙ ගල් බෝල බලන්න කට්ටිය හෙන ආසලුය. අපි බයික් දෙකේ විදගෙන ගියෙමු. ඔටුවාගේ වීල් එක පරක්කුය. රජාගෙ බයික් එකේ පිටිපස්සේ යෂිකයාය. මේකට නං මොංගල් තද වෙලාය. අපි දෙන්නා ගියේ නිකන්  ඇමති ආරක්ෂකයෝ වගේය. මේක පිටිපස්සේ ඉදන් ටිපර් වලට හිටන් පී...ක් පී..ක් කියන්නේය. හයියූ....හද්ද පජාතය. 

දැන් ඔටුවා එනකන් අපි මග නවත්තන් බයික් එකේ ඉදන් පොටො  ගැසුවෙමු. ඕක බලන් හිටපු ඒ ළග තිබ්බ ගෙදර කෙල්ල එළියට ආවේය. 

කෙල්ල: අයියේ ඔයාලා ලස්සනට පොටෝ ගැහුවා ඈ....

අපි නිකන් ෆුල් හින්දුස්ථාන් වෙලා ගියේය.

රජා: ටැන්කියු ඈ....

ඒ ටැන්කියු කිව්ව එකාගේ බයික් එක ක්ෂණයකින් එතනින් අතුරුදහන් උනේය. ඇයි යකෝ ගූ හතයි වැලි දෙකේ සීන් එකය. ඊයා!

කොහොම හරි අපි අනිත් අම්බලමටත් සැපත් උනෙමු. සුපුරුදු පරිදි ඒකත් උස්සන්න හදලා බැරිම තැන එතනම තියලා ආවෙමු. සාමාන්‍යයෙන් ඕක උස්සන එක රජාට ගේමක්ම නැත. ඒත් මේවා ආරක්ෂා කල යුතු ස්මාරක නිසා එතනම තබා ආවෙමු. 

එනකොට මගෙ නංගිව එලෙව්වේ යෂිකයාය. හා......පෝ ආයේ නම් මගෙ ජීවිතේට ඕකා එක්ක නං බයික් එහෙක යන්නේ නැත. තව ඩිංගෙන් මේ සුදු රජා ටිපර් එකකට අඩයක් වෙන්නේය. මේකා අසූවටත් වඩා වේගෙන් යන්න හදන්නේය. සයිකෝ එකෙත් හොදම එකය. බොහොම අමාරුවෙන් ගෙදරට ආවේය. මට ලේ ටිකක් ඉනුවේ එතකොටය.  අපේ යෑම ගැන ඒ වෙනකොටත් අපේ අම්මාගේ කනට වැටිලාය. මොකෙක් හරි අපේ වැඩකරන අයියා කෙනෙක් ඕක දැකලාය. 

කස් කස් ගාලා බත් කෑවෙමු. කුරුණෑගල යන්න වෑන් එකක් දැන් ලග ලගම එන්නේය. ටිකක් වෙලා හිටපු අපි වෑන් එකට නැගලා ඉදගත්තෙමු. යෂිකයා ඉස්සරහම සීට් එකේය.

අශාන්: ඒ යෂික...උඹ දන්නවද දැන් යන පාර? ඔය අයියට කියහන් ඈ..

දුලියා: අයියේ මෙයාගෙන් පාර අහගන්න ඈ...

වෑන් එකේ ස්ටිකරය අපේ ගමනේ සාර්ථකත්වය කියා පෑවේය. 

නාරම්මල දිහාට යනකොට ලව් ස්ටෝරියක් ඇදිලා ආවේය. ඒ යෂිකයාගේ ට්‍රයි එකක් ගැනය. කොච්චර ඇහුවත් කැමති වෙන්නේ නැහැල්ලුය. ඒ අස්සේ අශානයා මුගෙ ළමයින්ට දාන්න නම් හිටන් හදලාය. ඒ දෙන්නගෙ නම් මික්ස් කරලාය. 

අශාන්: උඹලා දන්නවද මුගෙ ළමයි දෙන්නගෙ නම්?? 

අපි: කියහන් බලන්න...

අශාන්: යලණි, කෂික. 

අපි: බුහහහා.....

කාවින්ද: නෑ බං...අපි ලොකුපුතාට දාමු කාණු කියලා

රජා: මොකා??? 

අමිල අයියා: කාණු බං කාණු... ට්‍රෙන්ච්!!

ගයාෂාන්: එහෙනං දුවට දාමු වැහිපීලී කියලා

රජා: අම්බෝ...කාණුයි වැහිපීලියි... පට්ට යකෝ!!! 

ඔහොම ටික වෙලාවක් ඉස්සරහට ගියේය. පාර හදන නිසා ට්‍රැෆික් එක වැදිලාය. එතනම පන්සලක්ය. ලෙන් විහාරටක්ය. කරලා තියෙන්නේ වළගම්බා රජතුමාය. 

දුලියා: යකෝ ලෙනක් තිබ්බද ඒක වළගම්බා...

ගයාෂාන්: බොරු වෙන්නැති බං... කියනවට කියනවා!!

රජා: යකෝ වළගම්බට පිස්සුද බං... බලහන් දැන් මීරිගම, ගිරිඋල්ල, නාරම්මල වටේම මූ ලෙන් හොය හොය ගිහින්. වෙන වැඩක් තිබිලා නෑ....

ගයාෂාන්: ඩයල් එක අන්ත:පුරෙත් එක්ක කොටු පැන්න තැන්ද කොහෙද බං.... 

අපි: බුහහහහා...සිරා ඕයි!

කොහොම හරි කුරුණෑගලට ලගා වෙමින් තිබුනේය. මුළු දවසෙම මොකාක් හරි පජාත කතාවක්, වැඩක් කරපු යෂිකයාම ආයෙත් වැඩේ කෑවේය. 

යෂික: ඒ අපි දැන් මේ යන්නේ කුරුණෑගල නේ බං... එතකොට අර ඇතුගල්පුරද කොහෙද තියෙන්නේ කොහෙද බං???

ඩ්‍රයිවර් අයියටත් හිනා ගියේය. 

අපි: ඒක තමයි #$%^ මේ....අනේ උඹනං!!!

කුරුණෑගල වැව එහෙම බලලා වටේ කැරකිලා එනකොට මහාම කැත බඩිගින්නක් ආවේය. ආප්පම කන්න ඕනේ හින්දා කැරකිලා කැරකිලා ග්‍රේඩ් බී කඩේකට රිංග ගත්තෙමු. අනේ වේටර්ට හිටියේ හෙන වයසක සීයා කෙනෙක්ය. අහිංසක මූණය. හැබැයි සර්විස් නම් හද්ද පරක්කුය. පැයක් විතර ඉදලා බිත්තර ආප්ප එකකුයි, නිකන් ආප්පා දෙකකුයි කාලා ටී එකක් ගහලා සල්ලිත් දීලා ආවෙමු. තව පොඩ්ඩෙන් සීයගෙ ටිප් එකට තිබ්බ රුපියල් 10ත් ටොපි කන්න හැදුවේය. 

දවසේ අවසාන වශයෙන් කරන්න තිබ්බේ ඇතුගල නගින එකය. රෑ උන හින්දා ගල මුදුනට වෑන් එකේම ගියෙමු. දෙපැත්තේ ඝණ කැලෑවය.  දවසේ කතාව සිදුඋනේ මෙතනදිය. 

ගයාශාන්: ඇයි බං මේකට ඇතුගල කියන්නේ? 

නාඔට්ටා: මේක නිකන් ඇතෙක් වගේ....අපි දැන් මේ යන්නේ ඇතාගේ නැට්ට දිගේ...

ගයාෂාන්: ඒ කියන්නේ අපි ඇතාගෙ පුක දිගේ යන්නේ....

කාවින්ද: ඒක තමා මේ දෙපැත්තෙ මෙච්චර කැලේ...ඇතා ෂේව් කරලා නෑ හරියට. ඇතින්න කැමති නැතුව ඇති!!

බඩ නං කොර උනේය. බුරියටම හිනාවේ සැර වැදුනි. වෑන් එක එහෙට මෙහෙට හෙල්ලුනේ ඇතුලේ හිටපු උන් පෙරළි පෙරළි හිනා උන හින්දාද කොහෙදය. 

ගල උඩ රෑට හද්ද සීතලය. කට්ටියට ඔලුවේ කැක්කුම හැදෙනකන්ම සීතලේ ඉදලා ගලෙන් පල්ලෙහාට බැස්සෙමු. සමහරු පොඩි ලයිට් කණුවක් බදාගෙන, බටඋඩ නැග නැග පොටෝ ගැසුවෝය. අර හෙන බුදු පිළිමේ දිහා බලාගෙන මුන් කුණුහරපෙන් බැනගන්නේය. අනේ මන්දාය. නිකන් බීලා වගේය. 

ගල උඩදී එකෙක්ගෙන් කෝල් එකක් එන්නේය. ඒ ජාතික වීර චමිලයාය. 

ජාතික වීරයා: මචන් මම දැන් ගිරිඋල්ලේ ගෙදෙට්ට එන පාර කියපාන්....

රජා: යකෝ අපිතාම කුරුණෑගල...

ජාතික වීරයා: රෑට මොනවාහරි කරනවා නේ???

රජා: අපි අරන් එන්නං. තෝ ගෙදරට පලයන්...

ජාතික වීරයා: හා හා... උඹලා වරෙන්කෝ!!

රෑ නමය වෙන්න කලින් ෆුඩ් සිටියක් හොයාගෙන ඇදුනෙමු. මගදී පොඩි කඩයක් සෙට් විය. ඒකෙන් මොනවාහරි සමග කොත්තුවක් අරගෙන කෙලීන්ම රජ ගෙදර බලා මාරු විය. කැමරා බෑග් අස්සේ කැමරා නොවීය. කැමරාව අතේ විය. 

රාත්‍රිය සමග දෙවන දවස හා පොටෝ ඇල්බමය ඊළග කොටසට 

 රජ ගෙදර දෙවන දවස - Second Day in Royal Palace (click here)

සුභ වේවා!!! රාජ සම්පත් ලැබේවා!!!