මේ පොටෝ කා ළගවත් නැත!!! - බ්ලොග් ගෙට්ටුව 2013

පුතේ! නංගි පිටේ ඩබල් දාලා යන්න එපා. දැඩි අවවාද මැද මම ගෙදරින් එලි බැස්සෙමි. විල්වත්තෙන් ගවේෂකයව පටවා ගත යුතුව තිබුණි. මම 7.30 වෙද්දී එතනය. එත් මූ තාම නැත. ඌ මූණ හෝදන්න ගත්තෙත්  මම ආපසුය. පැය ගානක් අව්වේ හිඳීමෙන් අනතුරුවද මට ඌව කැන්ඳන් ඒමට උගේ ගේ ළඟටම යන්නට විය. යන පාරේ මැද සිටි කෙල්ලෙක් රජාට සමච්චලේට හිනා උනාය. මම කෝකටත් කලිසමේ සිප් එකවත් ඇරිලද බැලුවේ මමත් හදිස්සියට වගේ ගෙදරින් පැන්න නිසාවෙන්ය. 

මීරිගම, මල්ලැහැව, වේයන්ගොඩ, කලගෙඩිහේන හරහා වූ කැලෑ පාරෙන් අපි ගම්පහට සේන්දු උනෙමු. මගදී ගවේශකයා ගෙනා කිරිබත්ද කා මල් වත්ත ලඟට ගියෙමු. අප්පා ගේට්ටුව ළඟ හද්ද පෝලිමය. මමත් අස්සෙන් නංගියාව එබුවෙමි. එතනත් එක්තරා සාටර් සිද්දි දාමයක් සිදු වූ බව එතන සිටි උන් දැක්කේය.

කට්ටිය මල් වත්ත ඇතුලට එනකන් අපි පුටාර් වල ඇතුලට ගියෙමු. එතකොටම වගේ කහ කුරුල්ලා වගේ සිරා අයියාත් සම්ප්‍රාප්ත විය. සිරා මට කලින් නංගිව හදුනා ගෙන ඇත. කොහෙද ඉතින් එකම ඉස්කෝලේ කොල්ලොනේ. හදන්න බෑ.... ඇහැ යන්නෙම  කාන්තා පාර්ශවේටමය.

ඉස්සෙල්ලාම කට්ටියම එක්ක මල්වත්ත වටේ රවුමක් ගියෙමු. ලංකාවේ ප්‍රථම රබර් ගස ලග නැවතුනෙමු. සිරා අයියා ගහේ මුල උඩ හිටගෙන රබර් නයි ඇරියේය. බෝඩ් එකේ තිබ්බ ඒවා බලාගෙන එයා හොයාගත්තා වගේ කිව්වේය. මේ අතර රත්ගමයා සහ සිහින මදාරා අතර කතාවකි.

මදාරා අක්කා - මේ ඔයාගේ උස කීයද?

රත්තා - අඩි 6යි... ඇයි?

මදාරා අක්කා  - නෑ.... මම මේ බැලුවේ මමයි දිනේෂ් අයියයිත් මේ වගේ ඉදීද කියලා.... එයත් අඩි 6 ගානක් උසයිනේ.... :)

බොක්කෙන්ම ආ සිනහව පිටවීමට පෙර මම වහාම ඒ දර්ශන පතයෙන් ඉවත් උනෙමි. මන්ද ඒ හිනාව පැන්නේ නම් මුළු ගම්පහම හෙල්ලෙන එක ටක්කෙටම සුවර්ය.

අඩෝ තිබ්බ මැච් එකනම් පංකාදු පහය. බැට්ස්මන්ලා 2යි ෆිල්ඩර්සලා 22යි. හප්පේ ඇඩෙනවා!!! බොලේ වැටෙන්නවත් තැනක් නැත. හැබැයි ඉතින් නාඩියා, නිශාන් වගේ කැච් පෝලිමට අත අරින සුපිරි පන්දු රකින්නෝ හිටපු හෙයින් මැච් එක නැගලම ගියේය. රජා සමග ගවේෂක ලකුණු 0ක් රැස් කළේය. ඉන්පසුව තව කණ්ඩායම් දෙකක් සෙල්ලම් කලද රජා පන්දු රැක්කේ ලෝන්ග් ඕන් කලාපයේ හෙවනක වූ බංකුවක් මතය. නිදහසේ ඉදගෙනවත් ඉන්න නොදුන් සිරා අර මුළු මල් වත්තටම ඇහෙන්න මම කපල් පොටෝ ගානවා යයි හෙන හයියෙන් කිවේ මාව කුජිත කිරීමට බව ඉහල ආරංචි මාර්ග රජා සමග පැවසුවේය.

මේ අතර වෙඩික්කාරය සැමාගේ සපත්තු දෙක ගල් කරලාය. සැමා නාහෙන් අඩන්නේය. රජා දුවගෙන ගොස් අයිස් අක්කා හමු උනේය. අක්කේ සැමාගේ සපත්තු දෙක නැතිවෙලා හොයා දුන්නු කෙනෙකුට තෑගි දෙනවා කියන්න. අයිසා වැඩේ ලෙසටම දුන්නාය. රජා සමග වෙඩ්ඩා කැන්ටිමට ගොස් හිස් බිස්කට් පෙට්ටියක් ඇන්න ආවෝය. සපත්තු දෙක හංගපු තැන මතක නැතුව එක හොයන්න හෙන ගේමක් දෙන්නට විය. පසුව අර ගෙමැද්දේ වූ පෙට්ටියෙන් සපත්තු දෙක අරන් ප්‍රසිද්දියේ දාගත් සැමා වැඩකරු වගේ එහෙ මෙහෙ යමින් උන්නේය.

Photo Coming Soon!!! 

මැච් එකේ අවසන් තරගයට පෙර කට්ටිය නමන්න සුදානම්ව සිටියෝය. සමහරු නමමින් සිටියෝය. මේ අතර කවුදෝ එකෙක් පැමිණ රජාව බදා ගත්තේය. අම්මටසිරි අටමා!!!! මූට ලෙසටම වැදිලාය. මාව බදාගෙන එක එක ඒවා කියන්නේය. සැමාගේ කාර් එක වටේ සිටි ඔක්කොම කට්ටිය සිද්දිය බලාගෙනය.

අටං - අඩෝ උඹ ලියන විදිහ හරි රහයි බං

රජා - එහෙමද? :)

අටං  - ඔව් බං. මට හරි ආස හිතෙනවා.... උඹ කමෙන්ට් දාන විදිහත් මරු බං. හෙන හුරතල් බං... උඹ ඒ ලියන විදිහට මට කොල්ලෝ ගහන්න හිතෙනවා... නේද නලින් අයියා!

ඒ වචන දෙක තුන ඇහුන ගමන්ම වටේ පිටේ හිටපු උන් ඔක්කොම අටමා ළඟින් අඩි 2, 3ක් පස්සට ගියේ මෙන්න මූ කොල්ලෝ ගහනවලු කියා කෑගසමින්ය.

සුමිත් අයියා ශක්ති කට බොමින්

අටමා - ඒ මල්ලි උඹ පොටෝ වලට හෙන ලස්සනයි එත් දැන් හෙන කැතයිනේ බං.

රජා - ශේහ් ඔහොමත් කියනවද බං මුණටම. මම මූණ ඇඹුල් කරමින් කීවෙමි

රජා සමග වෙඩ්ඩා සැන්ඩි ගෙන්න හන්දියට එන්න ආවේය. සික්කා අක්කට කියා අපි එලියට ආවෙමු.

රජා - අපි පොඩ්ඩක් එලියට යනවා. ඉක්මනට එනවා.

සික්ක අක්කා - අනේ පුතේ මට යෝගට් එකක් ගෙනත් දෙන්න. ඇය රුපියල් 30 දුන්නාය. 

හප්පුච්චියෝ!!! අක්කා කිව්වටත් පාඩුය. මෙන්න මෙයා මට පුතේලුය. සැන්ඩි ගත් කඩේ යෝගට් නොවුයෙන් ඒවා සොයා ඇවිදින්නටද අපිට සිදු විය.

ඊලග පට්ටම සීන් එක ගීතයෙන් ගීතය තරගයය. පොඩි සැමගේ සින්දු ටිකනම් ලොවෙත් නැතිය  සින්දුවට වඩා රගපෑම උපරිමය.  උමා අක්කගේත් ගායන හැකියවනම් උපරිමය. කියන්න වදන් නැත්තේය. කෙසේ හෝ සැමා තරගය ජය ගත්තේය. මෙන්න සැමා තෑගි ලබන්න යන්නේය. උමා අක්කගෙන් තෑග්ග ලබද්දී සැමගේ මූනේ වූ සිරියාව මට තාම මතකය. සැමා හැම විටම සිටියේ පොඩ්ඩක් අක්කා පැත්තට බර වෙලාමය. ඒ ඇයි කියා කියන්න දන්නේ නම් ඌම පමණය.  

සැමාගේ ගරු රගපෑම

සින්දු කියා අවසානයේ රජා පොඩ්ඩක් පුටාර් එක පැත්තට ආවේය. මට සසර කලකිරුනි. අනිත්‍ය බව කෙමෙන් වැටහුණි. මගේ බොක්ක! අටමා! අනේ මගේ සුදා! බිම ඉඳගෙනම බත් කන්නේය. මගේ හිත උණු වී බිම වැටුණු හෙයින් අටමගේ ඔලුවද අතගා ඉස්සරහ පැත්තට ආවෙමි.

පවු බං මූ!!!

ටික වෙලාවකට පසු

අඩේ අප්පා මෙන්න අටමා සමුගැනීමේ ගීතය ගයන්නේය. පොරට හෙන අවුලක්ය. අන්තිම මොහොතේ කෙල්ලෝ ටික නැත. හිටියේ ශම්මියා පමණය. අටමා ශම්මියාව අල්ලාගත්තේය.

අටං  - නංඟි උඹ උඹේ  නම මොකද්ද? ආ!!! ශම්මි මට උඹ ගැන ආඩම්බරයි උඹ මට පේනවා හැමදාම මුණු පොතේ. මම උබේ බ්ලොග් එකේ කොමෙන්ට් කරලා නෑ එත් මම හැමදාම එනවා. මට ආඩම්බරයි නංඟි

ශම්මි - අයියෝ!!! අපේ තාත්තා ඉන්නවා. අහල පහල ඉන්න අයට විතරක් ඇහෙන්න ශම්මියා ඇස දෙක ලොකු කරමින්, වට පිට බලමින් කෙදිරි ගෑවේය. 

වෙලාවට වගේ පැත්තක සිටි රජාටත් ඕක ඇසුණේය. සැමා හිටියේ මට එහා පැත්තේය.

රජා - අඩෝ අර ශම්මියගේ තාත්ත ඉන්නවලු. අරෑට ඕක නවත්තන්න කියහන්.

සෑමා - අම්මට උඩු එහෙමද?

කෙසේ හෝ මයික් එක උදුරා ගැනීම හේතුවෙන් ශම්මියගේ චරිතය ඝාතනය වීම නැවතුණි තව පොඩ්ඩෙන් බඩු බනිස්ය.

ආයෙත් යන්න හදද්දී අටමා මාව අල්ල ගත්තේය. ඒ පාරනම් මම හිතුවේ රජා දෙකට කැඩේවී කියාය. ඒ තරමට මාව බදාගෙන සිටියේය.

මාව දෙකඩ වෙයි අටමෝ!

අටං - උඹ ඉංජිනේරුවා උනාට කමක් නෑ. බාස්ලට පාට් දාලා අහුවෙන්න එපා. එහෙම උනොත් මේ මේ මම ඉන්නවා හරිය?

රජා - හරි හරි... :) 

පලවෙනි වතාවට හමුවුන උන් එක්ක ගෙවුණු සුන්දර දවසක් එසේ නිමාවට පත්විය. සමහරු අපිට මඩ ගසන්න බලාගෙන ඇත්තේය. බ්ලොග් එකේ ලියන තරම් කුප්ප නෑ කියලාය. මම කොහොමත් ජනතාව ඉදිරියේ සම්භාව්‍ය ලෙස හැසිරෙන්නේය. ඊයේ උනෙත් ඕකමය. දැන් බලහල්ලා අන්න ගෑණු ළමයි මට ඇවිත් හිටපු අහිංසකම ලමයාලු! 

එකම ඉස්කෝලේ බ්ලොග්කරුවෝ
(සිරා, පවනි, සුපුන්, වෙඩික්කාරයා, රජා)

ප/ලි:

* ෂෙහ්!!! කතා කරන්නම ඕනේ කියලා හිතාගෙන හිටපු ගෑණු ළමෙක් එක්ක හරියට කතාකරන්න බැරි උනානේ... :(

** දිනේෂයයි, මදාරා අක්කයි මාව දෙවෙනි මනමාලයට ගන්නෑලු. උස මදි කියලා... :)

Face Book Photo Album - Click Here



ගෙට්ටුවේ කැතම කැත කතා කරන පොටෝ!!! - Live & Exclusive...
 

 සුභ වේවා!!! රාජ සම්පත් ලැබේවා!!!